• Saying Farewell: A Sibling Journey atop Tafelberg

  • 2025/04/21
  • 再生時間: 16 分
  • ポッドキャスト

Saying Farewell: A Sibling Journey atop Tafelberg

  • サマリー

  • Fluent Fiction - Afrikaans: Saying Farewell: A Sibling Journey atop Tafelberg Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:fluentfiction.com/af/episode/2025-04-21-22-34-02-af Story Transcript:Af: Die vroeë mis het stadig oor Tafelberg gerol, en die koel herfslug het Anika se longe gevul terwyl sy en Pieter die kronkelende pad na bo volg.En: The early mist slowly rolled over Tafelberg, and the cool autumn air filled Anika's lungs as she and Pieter followed the winding path upward.Af: Cape Town lê wyd uitgestrek onder hulle, skemer in die vroeë oggendlig.En: Cape Town lay sprawling below them, shadowy in the early morning light.Af: Dit was die plek waar hul pa dikwels gegrap het die wêreld aan sy voete lê.En: It was the place their father often joked the world lay at his feet.Af: Vandag dra Anika 'n klein houtkissie in haar hande, swaar in haar hart.En: Today, Anika carried a small wooden box in her hands, heavy in her heart.Af: Pieter loop 'n entjie agter haar, sy kop gebuig.En: Pieter walked a short distance behind her, his head bowed.Af: Hy het altyd die meer avontuurlustige van die twee gesigte, maar sedert hul pa se dood was daar 'n donker wolk oor hom.En: He had always been the more adventurous of the two, but since their father's death, a dark cloud hung over him.Af: Hulle pa se laaste wense was duidelik: hy wou hê sy as moes van Tafelberg af gestrooi word.En: Their father's last wishes were clear: he wanted his ashes scattered from Tafelberg.Af: Maar die werklikheid van die oomblik was meer kompleks.En: But the reality of the moment was more complex.Af: “Is jy seker dat ons dit nou moet doen?En: "Are you sure we should do it now?"Af: ” vra Pieter skaars hoorbaar, sy stem swaar van emosie.En: Pieter asked, barely audible, his voice heavy with emotion.Af: “Ja, Pieter,” antwoord Anika ferm, maar haar oë was sag.En: "Yes, Pieter," Anika replied firmly, but her eyes were gentle.Af: “Dit is wat hy wou hê.En: "This is what he wanted.Af: Ons moet sy laaste wense eerbiedig.En: We must honor his last wishes."Af: ”Die pad na die top was nie maklik nie, en elke tree het herinneringe skuil gehou.En: The path to the top was not easy, and every step held memories.Af: Buite die gesig van die stad, alleen in hul gedagtes, het die herinnering aan 'n gelukkige gesin vlugtig voor hulle oë verskyn.En: Out of sight of the city, alone in their thoughts, the memory of a happy family appeared fleetingly before their eyes.Af: Toe hulle uiteindelik die kruin van die berg bereik, het die uitsig oor die oseaan en die stad hulle met 'n gevoel van verlange gevul.En: When they finally reached the summit of the mountain, the view of the ocean and the city filled them with a sense of longing.Af: Die kleurvolle herfsblare het rondom hulle gesidder, ‘n rustige getuienis van die natuur se cycles.En: The colorful autumn leaves shivered around them, a peaceful testament to nature's cycles.Af: Pieter sak neer op 'n rots en kyk uitdagend na die see.En: Pieter sank down on a rock and looked defiantly at the sea.Af: “Ek is nie reg nie, Anika.En: "I'm not ready, Anika.Af: Hy’s weg.En: He's gone.Af: Ek is nie gereed om te sê totsiens nie.En: I'm not ready to say goodbye."Af: ”Anika plaas die kissie sag neer en sit langs hom.En: Anika gently placed the box down and sat beside him.Af: “Ek weet, Pieter.En: "I know, Pieter.Af: Ek mis hom ook.En: I miss him too.Af: Maar hy is hier, in ons herinneringe, in elke stappie op hierdie berg.En: But he's here, in our memories, in every step on this mountain."Af: ”Hulle sit in stilte toe die son stadig oor die horison begin klim, sy warm strale bietjie-bietjie die koue verteer.En: They sat in silence as the sun slowly began to climb over the horizon, its warm rays gradually consuming the cold.Af: “Ek dink,” sê Anika uiteindelik, “dat dit nie 'n afskeid is nie, maar 'n dankie.En: "I think," Anika said finally, "that it's not a farewell, but a thank you.Af: Dankie dat ons hom gehad het.En: Thank you that we had him.Af: Dankie vir die liefde.En: Thank you for the love.Af: Vir die stories.En: For the stories.Af: Die vryheid om te droom.En: The freedom to dream."Af: ”Pieter knik stilweg.En: Pieter nodded quietly.Af: Sy oë flikker soos die lig oor die golwe weerkaats.En: His eyes flickered as the light reflected off the waves.Af: “Dan,” sê hy sag, “maak ons maar klaar.En: "Then," he said softly, "let's finish."Af: ”Saam staan hulle op en draai na die hemel, liggies die as versprei oor die winde wat alreeds die betekenis van vryheid ken.En: Together they stood and turned to the sky, gently spreading the ashes into the winds that already knew the meaning of freedom.Af: Met 'n gevoel van rustigheid en saamhorigheid, laat hulle hul pa vry.En: With a sense of calm and togetherness, they let their father go.Af: Terwyl die oomblik gly in die rykdom van hul geheue, besef Anika dat sy nie alleen hoef te wees nie, dat Pieter daar is om te help dra.En: ...
    続きを読む 一部表示

あらすじ・解説

Fluent Fiction - Afrikaans: Saying Farewell: A Sibling Journey atop Tafelberg Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:fluentfiction.com/af/episode/2025-04-21-22-34-02-af Story Transcript:Af: Die vroeë mis het stadig oor Tafelberg gerol, en die koel herfslug het Anika se longe gevul terwyl sy en Pieter die kronkelende pad na bo volg.En: The early mist slowly rolled over Tafelberg, and the cool autumn air filled Anika's lungs as she and Pieter followed the winding path upward.Af: Cape Town lê wyd uitgestrek onder hulle, skemer in die vroeë oggendlig.En: Cape Town lay sprawling below them, shadowy in the early morning light.Af: Dit was die plek waar hul pa dikwels gegrap het die wêreld aan sy voete lê.En: It was the place their father often joked the world lay at his feet.Af: Vandag dra Anika 'n klein houtkissie in haar hande, swaar in haar hart.En: Today, Anika carried a small wooden box in her hands, heavy in her heart.Af: Pieter loop 'n entjie agter haar, sy kop gebuig.En: Pieter walked a short distance behind her, his head bowed.Af: Hy het altyd die meer avontuurlustige van die twee gesigte, maar sedert hul pa se dood was daar 'n donker wolk oor hom.En: He had always been the more adventurous of the two, but since their father's death, a dark cloud hung over him.Af: Hulle pa se laaste wense was duidelik: hy wou hê sy as moes van Tafelberg af gestrooi word.En: Their father's last wishes were clear: he wanted his ashes scattered from Tafelberg.Af: Maar die werklikheid van die oomblik was meer kompleks.En: But the reality of the moment was more complex.Af: “Is jy seker dat ons dit nou moet doen?En: "Are you sure we should do it now?"Af: ” vra Pieter skaars hoorbaar, sy stem swaar van emosie.En: Pieter asked, barely audible, his voice heavy with emotion.Af: “Ja, Pieter,” antwoord Anika ferm, maar haar oë was sag.En: "Yes, Pieter," Anika replied firmly, but her eyes were gentle.Af: “Dit is wat hy wou hê.En: "This is what he wanted.Af: Ons moet sy laaste wense eerbiedig.En: We must honor his last wishes."Af: ”Die pad na die top was nie maklik nie, en elke tree het herinneringe skuil gehou.En: The path to the top was not easy, and every step held memories.Af: Buite die gesig van die stad, alleen in hul gedagtes, het die herinnering aan 'n gelukkige gesin vlugtig voor hulle oë verskyn.En: Out of sight of the city, alone in their thoughts, the memory of a happy family appeared fleetingly before their eyes.Af: Toe hulle uiteindelik die kruin van die berg bereik, het die uitsig oor die oseaan en die stad hulle met 'n gevoel van verlange gevul.En: When they finally reached the summit of the mountain, the view of the ocean and the city filled them with a sense of longing.Af: Die kleurvolle herfsblare het rondom hulle gesidder, ‘n rustige getuienis van die natuur se cycles.En: The colorful autumn leaves shivered around them, a peaceful testament to nature's cycles.Af: Pieter sak neer op 'n rots en kyk uitdagend na die see.En: Pieter sank down on a rock and looked defiantly at the sea.Af: “Ek is nie reg nie, Anika.En: "I'm not ready, Anika.Af: Hy’s weg.En: He's gone.Af: Ek is nie gereed om te sê totsiens nie.En: I'm not ready to say goodbye."Af: ”Anika plaas die kissie sag neer en sit langs hom.En: Anika gently placed the box down and sat beside him.Af: “Ek weet, Pieter.En: "I know, Pieter.Af: Ek mis hom ook.En: I miss him too.Af: Maar hy is hier, in ons herinneringe, in elke stappie op hierdie berg.En: But he's here, in our memories, in every step on this mountain."Af: ”Hulle sit in stilte toe die son stadig oor die horison begin klim, sy warm strale bietjie-bietjie die koue verteer.En: They sat in silence as the sun slowly began to climb over the horizon, its warm rays gradually consuming the cold.Af: “Ek dink,” sê Anika uiteindelik, “dat dit nie 'n afskeid is nie, maar 'n dankie.En: "I think," Anika said finally, "that it's not a farewell, but a thank you.Af: Dankie dat ons hom gehad het.En: Thank you that we had him.Af: Dankie vir die liefde.En: Thank you for the love.Af: Vir die stories.En: For the stories.Af: Die vryheid om te droom.En: The freedom to dream."Af: ”Pieter knik stilweg.En: Pieter nodded quietly.Af: Sy oë flikker soos die lig oor die golwe weerkaats.En: His eyes flickered as the light reflected off the waves.Af: “Dan,” sê hy sag, “maak ons maar klaar.En: "Then," he said softly, "let's finish."Af: ”Saam staan hulle op en draai na die hemel, liggies die as versprei oor die winde wat alreeds die betekenis van vryheid ken.En: Together they stood and turned to the sky, gently spreading the ashes into the winds that already knew the meaning of freedom.Af: Met 'n gevoel van rustigheid en saamhorigheid, laat hulle hul pa vry.En: With a sense of calm and togetherness, they let their father go.Af: Terwyl die oomblik gly in die rykdom van hul geheue, besef Anika dat sy nie alleen hoef te wees nie, dat Pieter daar is om te help dra.En: ...

Saying Farewell: A Sibling Journey atop Tafelbergに寄せられたリスナーの声

カスタマーレビュー:以下のタブを選択することで、他のサイトのレビューをご覧になれます。