Bu bölüm tam bir sesli günlük: Kendimle konuşurken korkunun nasıl kaygıya dönüştüğünü, kontrol etme ihtiyacımı, kaygının bazen ne kadar stratejik bir savunma olabildiğini düşündüm.

Her şeyi kontrol etmeye çalışırken aslında kendi narsistik yanlarımızla nasıl yüzleşiyoruz? O çamurlu su hiç berrak olmayacak belki, ama o bulanıklıkta oturmak da bazen en gerçek terapi gibi. Belki senin de kendine bakarken fark edemediğin yerler vardır, umarım bu bölüm biraz eşlik eder.

Dinleyince konuşmak istersen bana yazmayı unutma! 🧿✨

💌dusuncerontgeni@gmail.com

instagam.com/dusuncerontgeni

instagram.com/bestekurtl

Her şeyi sorgulamamın kötümser bulunduğu yerlerden çıkan o ince iyimserliğe bakışım, bu coğrafyada yaşayan biri olarak hep sorgulanacak bir sürü şey yarattı.

Bu bölümde gri bir alanda, sıradan bir vatandaş olarak kendi kalıcı hafızamı nasıl yaratabileceğimi; sadece paylaşmak değil, gerçekten anlayarak yaşadıklarımdan hayatıma ve geleceğime nasıl etki edebileceğimi anlattım.

Düşüncelerimin röntgenini çektim, size yorumluyorum. Dinlediğiniz için şimdiden teşekkür ederim.

💌 dusuncerontgeni@gmail.com

instagram.com/dusuncerontgeni

Bu bölümde, değişime karşı duyduğumuz dirençten, değiştikçe hissettiğimiz suçluluktan ve toplumsal istikrar beklentilerinin üzerimizdeki baskısından konuşuyorum.

Koşarken kendimden sıkıldığım bir anda başlayan sorgulamalar, Boş Kayık kitabındaki upeksha kavramı ve içsel dönüşümün bedelleri…

Artık kendimi tanımladığım her şeyi, gerektiğinde bırakabilmeyi öğreniyorum.

Çünkü bence:

İstikrarlı bir değişim, hakikattir.

💌 dusuncerontgeni@gmail.com

instagram.com/dusuncerontgeni