検索キーワード： 制作 "Storyside" 中東

זפיך צומחים מעור הלחי,/ משלש של סדין מנשם על עצם הלסת,/ ריסיך רועדים ברגע/ בו חודר האור את צמרת הארן,/ את האויר המר,/ את הזגוגית,/ את חלומותיו המסכסכים בשערי./ האור הכל יכול הסתולל בנשימותיך הכבדות./ ישנת כפי שרק אתה/ יכול: סופג את האור, מחליף את כל תאיך/ שקוע בבארות שכחה, מקפל וזוכר./ הדבר היפה בעולם הוא געגוע,/ קוי המתאר של שנתך.

הם היו ארבעה שיצאו לג´ונגל הבוליביאני: קארל, עבריין אוסטרי שהתחזה לגיאולוג, מרקוס השוויצרי, קווין האמריקני ויוסי גינסברג, צעיר ישראלי מרמת גן, שיצא לטיול הגדול לדרום אמריקה. שנה קודם לכן הוא עבד באלסקה כדי לחסוך כסף למסע, עבד בעבודות מזדמנות בניו יורק, התגנב לאוניית שעשועים בפוארטו ריקו והגיע כנוסע סמוי לאיי הבתולה. את ונצואלה וקולומביה חצה בטרמפים ובג´ונגל של אקוודור התארח אצל שבט אינדיאנים. בפרו הוא פגש את מרקוס וביחד נסעו לבוליביה, שם נפגשו עם קווין ועם קארל. הימים שלאחר כניסתם לג´ונגל היו מסמרי שיער, וכשכ גבר הרעב נאלצו לאכול קופים. כעבור זמן מה התפרקה החבורה.

לדעת אישה, ברובד סמוי יותר, הוא ספר של אדם-מרגל המנסה לפענח את חידת הקיום. זהו רישום מדוקדק של תצפית בלתי נלאית בחשיכה האופפת אותנו. סיפור של "איש-עיניים" לאה אך דבק במשימתו, המייחל — כדברי המספר — "להישנותו של רגע נדיר, לא צפוי, מאותם רגעים אשר בהם מזדהרת להרף -עין האפלולית, ובאה הבלחה, בא הבהוב חטוף שאסור להחמיץ אותו ואסור להיתפס בו בהיסח-הדעת". לדעת אישה הוא ספרו ה-13 של עמוס עוז, רומן חושני ורגיש שהופיע לראשונה בשנת 1989 והיה לרב-מכר. הספר יוצא כעת לאור במהדורה מיוחדת ומעוצבת, במסגרת הסדרה החדשה של כתבי עמוס עוז.

השנה היא 1946. מלחמת העולם תמה וגיבורתנו, מרי אן, איבדה בה את הוריה. גם הדוד הנפלא מרסל נפטר, אך הספיק להטמיע בה אהבה בלתי מתפשרת לספרים. מרי אן מוצאת מחסה בכפר צרפתי קטן, שבו נהגה לבלות את הקיצים עם משפחתה. עליה להחלים מאובדנה ובמקביל משתקם גם הכפר מן הטראומות שהותירה בו המלחמה. עם שחרורה מבית החולים, תפקידה של מרי אן לבנות מחדש את ספריית הכפר, שנהרסה על ידי הגרמנים. מבין הדפים עולה רוח התקופה: צרפת הנתונה תחת כיבוש גרמני, ותהליך לידתה המורכב של מדינת ישראל, שמושכת אליה את מרי אן בעבותות של אהבה.

لقد تركني الجميع... أفلتوا يدي، لا أتذكر مستثنى ليستثنى منهم..حتى الحبل الذي كنت أتعلق به في السماء أفلتُّه... سقطت في المقابر بين الموتى !! وحين عدت للحياة أصبحت ميتًا وسط الأحياء. زرت الحانات حتى أصبحت سكناي وكنت ألملم قطرات الخمر، كان صدى أصواتهم يلاحقني: عليك اللعنة يا زغفري... وكنت أقول لنفسي : مت أيها الفتى لعلك تحيا!! لكن ماذا أفعل بنفسي فنحن نستطيع أن نتجاوز الأشخاص ولكننا لا نستطيع أن نتجاوز المواقع التي خضنا بها معاركنا، نتعثر بالجروح التي أورثتناها الحروب والآلام لا تغادرنا مطلقا.

רצח מסתורי, פרשת-אהבים חשאית, דירת מסתור שאיש אינו יודע מה מתרחש בה באמת — אלה הם כמה מצירי העלילות שהרומאן הזה, המתרחש כולו בתל אביב, בנוי מהן. מקצת גורלות החיים המצוירים כאן מתקיימים זה בצד זה, ומקצתם נפגשים, נתקלים, ואף נחבטים זה בזה בכוח. בתוך כך מתחוללות דרמות קטנות וגדולות, עצב מתערבב עם צחוק, טרגדיה נושקת לגרוטסקה, וכך הולכת ונטווית פיסת נוף תל אביבית עכשווית: סביב בית-דירות, משרדים, רחובות, גינה ציבורית, ובייחוד סביב האנשים, שקורמים כאן עור וגידים, חיים ונושמים מכוח כתיבתו המדויקת, הקולעת כל-כך של הסופר.

"גופה של לווייתן כחול נשטפה לחופי העיירה אַרקָטָה ביום שבת", כך מתחיל יובל דותן בספר הביכורים המרהיב שלו מסע מסחרר לתוך עולם של אקראיות, אבסורד, נונסנס ועצבות בלתי מזככת. אותה גופה של לווייתן מתחילה בעצם שרשרת של אירועים פנימיים בחייו של אלן הרשקוביץ, אחד הטייסים שנאלץ להעביר אותה בעזרת מסוק למשכן האוניברסיטה המקומית. אותה טיסה שגרתית לכאורה הופכת לטיסה המשמעותית ביותר של חייו. הוא מרחף מעל הים, אבל בעצם נוסק פנימה אל תוך נפשו, אל תוך זיכרונותיו, אל תוך הים האפל הפרטי שלו, והוא עולה משם שונה לגמרי, מבין שהוא חייב לשנות את חייו ולו במעט, אך אין לו מושג מה בדיוק לשנות בהם.

تأخذنا الرواية إلى البحرين ومعالم المنامة قديماً،ثم إلى المحرق وحاراتها،حيث تحمل في ثناياها ألم الفراق والغربة والوداع المؤلم،فالفقر والحاجة والعوز دعت الأبناء للسفر لمنطقة البحرين للعمل كخبازين، الشوق والحنين لأم وأب طال بهم الإنتظار يعيشون على أمل عودة أبناءهم من غربتهم لزوجة قتلها الحنين لزوجها،يأملون من البحر أن يعيد أبناءهم،يسألونه ولكم هل من مجيب.بطل الرواية عبدالله وابناءه(جاسم،وعبدالرحمن،وأحمد)،يضيق بهم الحال فيقرر الأبناء(جاسم وعبد الرحمن) السفر إلى إحدى دول الخليج وهي البحرين لطلب الرزق،بعد ذلك تنقطع أخبارهم فيقلق عبدالله وزوجته فيرسلون ولدهم أحمد لطلب الرزق و

فكرة واحدة لا غير تهيمن عليك بعد أن تنتهي من قراءة "جراح الروح والجسد" للراحلة المغربية مليكة مستظرف. فكرة تنتمي للظلم الذي حاق بهذه الروائية التي رحلت دون أن تلقى احتفاءً نقديّا يليق بما كتبت وأبدعت وفضحت، بل إنّها رحلت وهي مصنّفة ضمن الملعونين والمذمومين والخارجين على القانون، بعد أن قضت عمرها تحتضر ببطء، تخضع لغسيل الكلى ثلاث مرّات أسبوعيا.

وبها اكتفيت رواية تدور أحداثها حين يبدأ "نجم الدين " مقدم برنامج "الحقيقة في عيون الشعب"الذي يبث على قناة "الحقيقة"..نجم الدين الذي يعرف بعشقه للنساء وخياناته التي اعتادت عليها زوجته،وآراءه التي تعارضها زينب باستمرار،يذهب إلى منزل" زينب إبراهيم المصري"للبحث في قضيتها، زينب

نجمة يسافر وراءها فريد رمضان... خياله يتأبط فكرة الموت... فكرة الملاك التي يستل الروح... يعيث خياله ويلعب معه تلك اللعبة... لتكشف أحداثها عن حقيقة الإنسان الذي ما زال في تساؤلات وتصورات عن تلك الحقيقة المسكونة بخوف وبحذر في أعماقه.سارة الصبية الصغيرة التي تعمل مع أبيها في حفار القبور بل مع عائلتها وجيرانها،وكل هؤلاء يعملون بهذه المهنة الرهيبة.تقدم الراوية سارة أباها و

رواية حزينة مرعبة مخيفة، فأياً منا لا يتمنى أن يمر بأحداث هذه الرواية، ماجد هو البطل والراوي فيها، نعيش معه فترة من أصعب الفترات التي يمكن أن يحياها أي أخ في منزله وبين أفراد عائلته، هو

يقول إحسان عبد القدوس في بداية هذا الكتاب:-

"ملك القطن" هي لوحة حية صادقة تمثل حالة فعلية كانت سائدة بين الملَّاك الجشعين والفلاحين المغبونين الذين يجاهدون جهادًا مريرًا لكي يستخلصوا ثمرة جهدهم من بين براثن هؤلاء المُلَّاك.

"الأيدي الناعمة".. مسرحية اجتماعية فلسفية كوميدية مهمة كتبها توفيق الحكيم عقب ثورة 1952 بعد فترة انقطاع طويلة عن التأليف المسرحي ليعيد فيها صياغة أفكاره إزاء التطورات الجديدة.

زئيرٌ في جزيرة العرب، ديوان شعري كتبه معالي الدكتور عبد الله بلحيف النعيمي وتم التوقيع على هذا الإصدار في أول أيام معرض أبوظبي الدولي للكتاب في نسخته الأخيرة، وجمع قصائده فصيحة ونبطية تؤرّخ أهم الأحداث والمناسبات الوطنية والقومية والإنسانية بلغة سلسة بسيطة وعميقة في الوقت نفسه.ويدور في محاور عدة من أهمها المحور الوطني، حيث يتغنى الشاعر بوطنه، وطن الخير الإمارات، حيث يرفرف علمه شامخاً تحت سمائها.

يختبيء "أحمد" لدى رفيقٍ له في مكانٍ مهجور بسبب ملاحقته من قبل العسكر لكنَّ وضعه يُصبح سيئًا عندما يتعرَّض لعضّة كلب فيناقش رفاق الحزب احتمالات مرضه وعلاجه واعتقاله لكنّهم يقررون في النهاية إقامة الحجر الصحي عليه لمدّة أربعين يومًا للتأكّد من عدم إصابته بداء الكلَب، لذلك يبقى أحمد حبيس غرفته طول تلك الفترة فيلجأ إلى رسم خطٍّ على الباب في كلِّ يومٍ ينقضي مسترجعًا ذكرياته الحلوة والمرة ما بين الحياة والملاحقة، عن الجيش العثماني والدولة في نهايتها، عن ذكريات الطلبة الذين جاءوا من مختلف دول العالم وعن حبّه الأول مع أنوشكا الفاتنة.