Zwemster Liesette Bruinsma (2000) beleefde haar grote doorbraak in 2016, op de Paralympische Spelen van Rio de Janeiro. Daar won ze twee keer goud, een keer zilver en twee keer brons. In de jaren erna reeg ze de gouden medailles op Europese kampioenschappen en wereldkampioenschappen – met bijbehorende wereldrecords – aaneen.

Tot richting haar tweede Paralympische Spelen, vier jaar geleden in Tokio, de concurrentie toenam en ze mentaal in een dip terechtkwam. Ze hervond zichzelf, leerde dat ze meer was dan haar prestaties én stond vorig jaar in Parijs weer op de hoogste trede van het paralympisch podium, met goud na de 400 meter vrije slag.

In de podcast INSPARATIE praat ik met paratopsporters over hun weg in de sport. Parasport wordt te vaak gezien door de bril van zieligheid of heldendom. De werkelijkheid is veel genuanceerder. INSPARATIE is het paralympische verhaal zónder de clichés.

Vriend van ParaWatcher

Ik maak INSPARATIE in eigen tijd, op eigen kosten. Het is belangrijk dat het paralympische verhaal verteld wordt. Op een goede manier, zonder de clichés. Maar parawatchen is ook mijn werk. Wil ik dat blijven doen, dan kan ik dat niet alleen. Word daarom Vriend van ParaWatcher. Op die manier help je mee om het paralympische verhaal op een goede manier te vertellen. Zonder de clichés.

Ga naar petjeaf.com/parawatcher.

Seb Sloot (2007) debuteerde begin mei op de WK Parajudo in Kazachstan. En tot verrassing van iedereen, inclusief hemzelf, veroverde hij daar brons. Klinkt als een totaal onbekend talent dat ineens iets presteert, maar de kanttekening is wel: Seb judoot al vanaf zijn 7e, dus al ruim 11 jaar.

In de podcast INSPARATIE praat ik met paratopsporters over hun weg in de sport. Parasport wordt te vaak gezien door de bril van zieligheid of heldendom. De werkelijkheid is veel genuanceerder. INSPARATIE is het paralympische verhaal zónder de clichés.

Vriend van ParaWatcher

Ik maak INSPARATIE in eigen tijd, op eigen kosten. Het is belangrijk dat het paralympische verhaal verteld wordt. Op een goede manier, zonder de clichés. Maar parawatchen is ook mijn werk. Wil ik dat blijven doen, dan kan ik dat niet alleen. Word daarom Vriend van ParaWatcher. Op die manier help je mee om het paralympische verhaal op een goede manier te vertellen. Zonder de clichés.

Ga naar petjeaf.com/parawatcher.

Lizzy de Greef (2004) beleefde begin dit jaar haar grote ‘doorbraak’ door het ABN Amro Open in Rotterdam te winnen. Daarmee volgde ze Diede de Groot op. En dan ben je blijkbaar the next big thing - al kwam ze uiteraard niet uit het niets. “Het voelt wel als mijn grootste succes. Het is niet persé groter dan andere toernooien die ik gewonnen heb, maar dit werd wel live op tv uitgezonden, de familie zat langs de kant, er was veel media-aandacht … Maar ik heb wel grotere toernooien gewonnen.”

Met Lizzy praat ik over haar eerste keer op de tennisbaan, de jaren die ze trainde bij de tennismuur en de weg die ze de afgelopen jaren aflegde richting de top-10 van de wereld. “Ik ben nu nummer 9 van de wereld, ik wil dit jaar die ranking nog verder verbeteren.”

In INSPARATIE wil ik het bestaande verhaal over de parasport doorbreken. Het gaat niet om zielig of heldendom; de werkelijkheid is veel genuanceerder. In deze podcast vertel ik het paralympische verhaal zónder de clichés.

Vriend van ParaWatcher

Ik maak INSPARATIE in eigen tijd, op eigen kosten. Het is belangrijk dat het paralympische verhaal verteld wordt. Op een goede manier, zonder de clichés. Maar parawatchen is ook mijn werk. Wil ik dat blijven doen, dan kan ik dat niet alleen. Word daarom Vriend van ParaWatcher. Op die manier help je mee om het paralympische verhaal op een goede manier te vertellen. Zonder de clichés.

Ga naar petjeaf.com/parawatcher.