Johan De Baets groeide op in een echte horecafamilie, waar verschillende familieleden hun eigen zaak runden. Na zijn studies ging hij eerst een jaar elders ervaring opdoen, om vervolgens mee in te stappen in Du Progres – het restaurant van zijn ouders, en daarvoor zijn grootouders – een vaste waarde op de Korenmarkt in Gent.

Tien jaar later nam Johan als derde generatie het roer over.Zijn zus had geen interesse om de zaak verder te zetten, dus kwam Johan in overleg met zijn ouders tot een faire overnameprijs. Die eerlijke regeling zorgde voor familiale rust – iets waar hij vandaag nog steeds met voldoening op terugblikt.

In de 24 jaar dat Johan eigenaar was, bouwde hij verder op de fundamenten van zijn familie. Continuïteit stond voorop: op een menselijke manier leidinggeven, zorg dragen voor klanten, en geen zucht naar eindeloze groei. Geen tweede of derde restaurant, maar verfijnen wat hij al had – met oog voor de lange termijn.

Gaandeweg groeide het besef dat er geen vierde generatie klaarstond. Tegelijk koos Johan bewust voor zijn gezin. Na vijftien jaar samenwerking vroeg hij zijn rechterhand om in te stappen als mede-eigenaar via een minderheidsparticipatie. Johan wilde niet, zoals zovelen, eindigen met een sluiting bij pensioen.

In 2024 – vijf jaar na de eerste aandelenoverdracht – droeg Johan de zaak volledig over aan zijn rechterhand. Daarmee verzekerde hij de toekomst van Du Progres, dat als onafhankelijke horecazaak blijft bestaan op een plein dat steeds meer in handen komt van grote ketens.

Fabio Romagnoli groeide op in een gezin met een migratieachtergrond en kende armoede van dichtbij. Al op jonge leeftijd besefte hij de waarde van hard werken. In plaats van zich neer te leggen bij de situatie, besloot hij zijn eigen pad te creëren en financieel onafhankelijk te worden. Hij ontdekte al snel dat hij misschien niet de handigste was, maar wél ondernemend. Met vallen en opstaan lanceerde hij verschillende projecten en zocht hij actief advies bij ervaren ondernemers. Zijn motto werd: Elke euro is een kans.

Met Innocoder zette Fabio zijn eerste stappen in deIT-sector en bouwde hij zijn bedrijf op van zelfstandige naar volwaardig ondernemer. Elke verdiende euro werd opnieuw geïnvesteerd. Samen met zijn beste vriend en twee investeerders bundelde hij de lessen die hij onderweg had geleerd. Dit werd in 2016 de basis voor Tunity. Op dat moment overwoog Fabio om een bestaand bedrijf over te nemen, maar uiteindelijk koos hij ervoor om vanaf nul te beginnen. Zijn investeerder waarschuwde hem: A start-up is a fuck-up. Precies daarom wilde Fabio vanaf dag één de juiste mensen aan boord hebben.

De start van Tunity, met vennoten en investeerders, bleek een waardevolle leerschool. Vanaf het begin werd hij uitgedaagd om het bedrijf te professionaliseren, terwijl het nog in de opstartfase zat. Maar de groei ging niet zonder hindernissen. Enkele maanden voor de Covid-pandemie werd een van de investeerders uitgekocht, wat een onzekere periode inluidde. Midden in de pandemie stapte ook zijn vennoot uit. Toch bleef Fabio vastberaden vechten voor zijn onderneming.

Zijn filosofie en diepere inzicht in waardecreatie vanuit een M&A-perspectief brachten Tunity op een atypisch pad. Vandaag deelt het team in de winst van het bedrijf, en Fabio participeert in de bedrijven van zijn klanten - mits een succesvolle samenwerking in het eerste jaar en wederzijdse interesse.

Angélique Van Gils groeide op in de modewereld. Haargrootvader richtte het modemerk Van Gils op, dat uitgroeide tot een groot succes. In 1992 werd het bedrijf echter verkocht nadat het in woelig vaarwater was beland. De tweede generatie van de familie zette de activiteiten voort met de productie-eenheid in Marokko onder de naam The Makers.

Angéliques eigen carrière begon op het snijvlak van mode en internet. Met Sock Supply introduceerde ze een abonnementsdienst voor sokken, gevolgd door T-shirt Supply. Daarnaast maakte ze een korte zijsprong naar de online verkoop van wijnen.

Toen ze de opkomst van maatwerk in de mode zag, besloot ze samen met haar neef en nicht Café Costume op te richten. Omdat ze zich volledig wilde focussen op één onderneming, koos ze ervoor om haar andere activiteiten stop te zetten en zich volledig aan Café Costume te wijden. Acht jaar later ontstond een verschil in visie: Angélique wilde internationaliseren, terwijl haar twee vennoten zich wilden richten op de lokale markt. Ze bleef aandeelhouder, maar maakte de overstap naar The Makers.

Na het pensioen van haar vader nam ze de rol van Managing Director op zich. Toen ze echter merkte dat haar visie steeds meer afweek van die van de familiale aandeelhouders, besloot ze haar mandaat neer te leggen om de familierelaties te vrijwaren.

Op dat keerpunt stelde ze zichzelf de vraag: Wat is mijnwaarom? Wie is Angélique zonder The Makers? Ze vond haar missie in het versterken en inspireren van vrouwen. Samen met haar dochters, Jill en Joy, richtte ze het nieuwe merk Pursuit Femmes op.