पूतना वध: जेव्हा मृत्यू सुंदर रूपात आला

ही कथा आहे भगवान श्रीकृष्णाच्या जन्मानंतरच्या पहिल्या आणि सर्वात धोकादायक हल्ल्याची. ही कथा आहे एका अशा राक्षसिणीची, जी सुंदर स्त्रीचे रूप घेऊन, आपल्या स्तनांना प्राणघातक विष लावून, आईच्या ममतेचा मुखवटा घालून आली होती. ही कथा आहे पूतना राक्षसिणीच्या वधाची.

आपला काळ गोकुळात जन्माला आला आहे, हे कळताच कंस प्रचंड घाबरला. त्याने गोकुळात जन्माला आलेल्या सर्व नवजात बालकांना मारण्याचा निश्चय केला. या क्रूर कामासाठी त्याने आपली सर्वात मायावी आणि निर्दयी राक्षसीण पूतना हिला पाठवले.

पूतना हवेत उडू शकत होती आणि कोणतेही रूप घेऊ शकत होती. तिने एका अत्यंत सुंदर आणि प्रेमळ स्त्रीचे रूप धारण केले आणि गोकुळात प्रवेश केला. तिचे रूप इतके मोहक होते की, कोणालाही तिच्यावर संशय आला नाही. ती नंदबाबांच्या घरी पोहोचली, तेव्हा यशोदा आणि रोहिणी यांनी तिला कोणीतरी प्रतिष्ठित पाहुणी समजून तिचे स्वागत केले.

पूतनेने आपल्या स्तनांना 'कालकूट' नावाचे महाभयंकर विष लावले होते. तिने यशोदेच्या हातातून बाळकृष्णाला मायावी प्रेमाने उचलले आणि त्याला दूध पाजण्याच्या बहाण्याने आपल्या विषारी स्तनांना लावले. तिचा उद्देश होता की, कृष्णाने दुधासोबत विष प्राशन करून आपले प्राण सोडावेत.

पण ती विसरली होती की, ज्याला ती एक सामान्य बाळ समजत आहे, तो साक्षात मृत्यूचाही मृत्यू, म्हणजेच 'महाकाळ' आहे.

बाळकृष्णाने तिचे स्तन आपल्या तोंडात घेतले आणि केवळ दूधच नाही, तर त्या दुधासोबत तिचे प्राणही शोषून घ्यायला सुरुवात केली!

या भागात ऐका:

• पूतना कोण होती आणि कंसाने तिला गोकुळात का पाठवले?

• तिने एका सुंदर स्त्रीचे रूप का धारण केले?

• बाळकृष्णाने दूध पिता-पिता एका महाभयंकर राक्षसिणीचे प्राण कसे शोषून घेतले?

• पूतनेच्या मृत्यूनंतर तिच्या विशालकाय शरीराचे काय झाले, ज्याने सर्वांना आश्चर्यचकित केले?

ही कथा आपल्याला शिकवते की, वाईट हेतू कितीही सुंदर मुखवट्यामागे लपलेला असला तरी, देवाच्या नजरेतून तो सुटत नाही. चला, ऐकूया त्या अद्भुत कथेला, जिथे एका लहान बाळाने मृत्यूलाच मात दिली.

नरकासुर नावाच्या एका अत्यंत क्रूर राक्षसाने पृथ्वीवरील १६,१०० राजकन्यांचे अपहरण करून त्यांना आपल्या कारागृहात बंदी बनवले होते. या सर्व राजकन्या अत्यंत निराशेच्या आणि दुःखाच्या गर्तेत होत्या.

जेव्हा देवांनी आणि त्या राजकन्यांनी कृष्णाचा धावा केला, तेव्हा भगवान श्रीकृष्णाने नरकासुराच्या राज्यावर हल्ला करून त्याचा वध केला आणि त्या सर्व १६,१०० राजकन्यांची सुटका केली.

मात्र, सुटका झाल्यानंतर त्या राजकन्यांपुढे एक मोठे सामाजिक संकट उभे राहिले. राक्षसाच्या कैदेत राहिल्यामुळे, समाजात त्यांना कोणीही पत्नी म्हणून स्वीकारायला तयार नव्हते. त्यांचे भविष्य अंधकारमय झाले होते. तेव्हा, त्या सर्वांनी कृष्णाला शरण जाऊन, "आता तुम्हीच आमचा स्वीकार करा," अशी विनंती केली.

त्या सर्व स्त्रियांना समाजात मान आणि सन्मान मिळावा, त्यांचे भविष्य सुरक्षित व्हावे, यासाठी श्रीकृष्णाने अत्यंत करुणेने त्या सर्वांचा पत्नी म्हणून स्वीकार केला. त्यांनी आपल्या दिव्य शक्तीने स्वतःला १६,१०० रूपांमध्ये विस्तारले आणि प्रत्येक पत्नीसाठी वेगळा महाल उभारून, ते प्रत्येक रूपात प्रत्येकीसोबत राहत होते. हा विवाह म्हणजे कृष्णाच्या करुणेचे आणि स्त्रीच्या सन्मानाच्या रक्षणाचे प्रतीक आहे.