آیا نازیسم فقط یک ایدئولوژی نژادپرستانه بود یا حمله‌ای سازمان‌یافته به بنیاد عقل انسانی؟
این اپیزود به تضاد میان دولت‌گرایی و خرد می‌پردازد و نشان می‌دهد این دو هرگز نمی‌توانند همزیست باشند.

این فصل به بررسی هسته معرفت‌شناختی نازیسم می‌پردازد، جایی که خردستیزی و عرفان‌گرایی جوهر اندیشه‌اند. ریشه‌های تاریخی این رویکرد در رمانتیسیسم و فلسفه کانت و هگل جستجو می‌شود که بستر پذیرش غریزه به‌جای منطق را فراهم کردند. هدف نازی‌ها از این مبنا، ایجاد پایگاه فکری برای اطاعت کورکورانه بود.

• خردستیزی و عرفان‌گرایی: نفی عقل در برابر غریزه، احساس و شهود.
• اقتباس از رمانتیسیسم: ستایش شور و اراده، در تقابل با عقلانیت روشنگری.
• دوگانه‌ی معرفت‌شناختی نازی: ترکیب ایمان کورکورانه با پراگماتیسم سودمحور.
• سوبژکتیویسم نژادی: انکار حقیقت عینی و خلق «منطق آریایی» برای توجیه تناقض‌ها.
• آموزش ضد فکری: پرورش بدن و غریزه در کودکان، بی‌اهمیت‌سازی دانش و منطق.

این اپیزود نشان می‌دهد چگونه حمله به حقیقت عینی، به سلاح فکری رژیم‌های توتالیتر بدل شد تا اطاعت کورکورانه را تثبیت کنند.

واژگان: خردستیزی، معرفت‌شناسی نازی، دولت‌گرایی، رمانتیسیسم، دوگماتیسم، پراگماتیسم، سوبژکTIویسم.

برای پشتیبانی از اپیزودها از درگاه یا ولت‌ها استفاده کنید:

درگاه حمایت:
hamibash.com/LearnCast

کیف پول TON:
UQAzf4ATpTXYCIXHzjTYiddEpdDd2cMae_7vwQFlgMyEPMuh

ولت برای ETH, ARB, BNB, Base, OP, POLY:
0x75a99c6206874a32929972605ec41b01e8bcdd13

© LearnCast — تولید و پژوهش