{ Bored } Arman Ariya ( S1 E6 )

カートのアイテムが多すぎます

ご購入は五十タイトルがカートに入っている場合のみです。

カートに追加できませんでした。

しばらく経ってから再度お試しください。

ウィッシュリストに追加できませんでした。

しばらく経ってから再度お試しください。

ほしい物リストの削除に失敗しました。

しばらく経ってから再度お試しください。

ポッドキャストのフォローに失敗しました

ポッドキャストのフォロー解除に失敗しました

{ Bored } Arman Ariya ( S1 E6 )

無料で聴く

ポッドキャストの詳細を見る

このコンテンツについて

Persian/Fa : [ " منم، تنها در میان تن‌هایی بی‌صدا.آفتاب، گاهی از غرب می‌دمد،و مهتابم، انگار هرگز قصد غروب ندارد.دست‌هایم را، زجه‌زنان،به آسمانی کبود و بی‌پاسخ می‌کوبم.طنابی نامرئی راگره می‌زنم دور امیدی کمرنگ،شاید نجاتی باشد از مرداب گل‌گرفته‌ی درونم.نفس‌هایم—کش‌دار، خسته، شاید هم واپسین.همه‌چیز تار است.همه‌چیز سنگین.اتاق، در مهی غلیظ گم شده،و ریه‌هایم،با خس‌خسی زخمی،ترانه‌ای از خستگی می‌نوازند.دیدگانم...نمی‌بینند.نمی‌خواهند.و باز هم...کلافه‌ام. " ]English : [ " I am alone,Surrounded by silent, lifeless bodies.Sometimes, the sun rises from the west,And my moon never sets.I cry out,Raising my hands to a sky bruised and silent.I tie a knot—around an invisible rope,hoping it might pull mefrom the muddy swamp within.My breaths—long, weary,perhaps even the final ones.Everything is blurred.Everything is heavy.The room, lost in a thick fog,and my lungs,play a song of exhaustionwith every wheezing note.My eyes…no longer see.No longer want to.And once again…I am restless. " ]----------------------------Text Persian : در پرده نهان است تمام آن حرفهایی که میخواستم به تو بگویممن هنوزم تمام آن عواطف را در قلب شکسته ام نگه داشته امبد شدن تو ، او ، شما و ایشان هیچکدام من را بد نکردگویی از ریشه آن درخت ممنوعه ام که نتوانم بد شومدر اوج تنهایی هایم هنوز هم به تک تک حرفهای تو فکر میکنمآنها را گوشه ذهن در حال تنزّل خود نه ، در همان دفتری که سفید نگه داشته بودم تا باهم سیه کنیم تمام آینده ای که برای خود چیده بودمناحق نگویم ، خودت با مشکی میانه خوبی نداشتی اما خودکارش ، تو همیشه لباس سیاه تنت بودتو عادت به بازی با رنگها در سفیدی داشتی گویی بوم زندگی است که تو چون نقاشی ماهر ، طرح های مختلف بر آن رسم میکنی اما بازهم لباس مشکی را ترجیح می‌دهی حال که اینجایی ، بگذار بی پرده سخن بگویممن عادت به پنهان کردن این حرفها در پرده دارمشاید چون شاید این شاید بی جواب بماندهمان شایدی که زنده اش زیباتر بوداما این شاید را نمی‌دانم ، شاید مدتهاست که جان از کف داده استقرار بود آن اتاق لامصب قبر ش باشد اما حال تخت اش تابوت اش شدهبیا باهم این دفتر را که هر صفحه اش را یک رنگ کرده ایباهم ، ببندیمحال زندگی من هم رنگ خط چشمان توستهم رنگ ، همان رنگ چشمان اوسترنگ چشمان اوText English : Behind the curtain lies every word I ever wanted to say to you.I still hold all those emotions within my broken heart.Your cruelty — or theirs — never turned me cruel.It's as if I’m rooted in the forbidden tree itself — incapable of becoming bad.Even in the peak of my loneliness, I think of every word you once said.Not in the fading corners of my mind, no — but in that notebook, I kept blank,The one I saved so we could paint our future on it, together.To be fair, you never liked black.But the pen you always used was black.You loved playing with colours on white —As if life was a canvas, and you, a gifted painter, sketching different dreams upon it.Yet still, you preferred to wear black.Now that you're here, let me speak without veils.I’ve always hidden these words behind curtains —Perhaps because "perhaps" sounds more beautiful when left unanswered.That “perhaps” lived more fully when it was still alive.But this one… I’m not sure.Perhaps it’s long since perished.That damn room was supposed to be its grave —But now its bed has become its coffin.Come, let’s close this notebook —The one you colored page by page.Let’s close it… together.Now my life carries the shade of your eyeliner,The shade of his eyes,The shade of his eyes.---------------------------My Social Media Account's : https://redl.ink/armanariya