検索キーワード： ナレーター "Mehmet Atay" すべてのカテゴリー

Bugünkü Batı medeniyeti kökenlerini büyük ölçüde Anadolu topraklarında M.Ö. 1200’den sonra gerçekleşen kültür gelişmelerine borçlu olduğuna göre, kültür mirasımızın Akdeniz ve Ege kökenleri, aslında Avrupa ile paylaştığımız ortak bir mirası ifade ediyor. Son zamanlarda, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, halkın kökenlerini araştırma arzusu ve merakı yaygın hale gelmiştir. Batılı insanların “Biz nereden geldik? Aslımız nedir?” sorularına cevap arayış gayretleri içinde karşılarına çıkan destan ve efsaneler arasında bilimsel çalışmalarla doğrulanmasını bekledikleri öykülerin sayısı giderek artıyor.

Daha çok ozan olarak tanıdığımız Hasan Hüseyin'in mizah öykülerini topladığı kitaplarından "Made in Turkey" içinde yer alan beş öyküyü burada bulacaksınız. AleladeHarikulade, Burdan Çıktık, Operada Bir Vatandaş, Cüzzamlılara Mahsustur ve "Zıpçıktı" Osman Bey, eleştirel ve ironik bir mizah anlayışını daha dün yazılmışcasına sunuyor bizlere.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

1 Hoşgör Köftecisi ; 2 Kan ; 3 Baharın Etkileri ; 4 Öğleden Sonra ; 5 İşsizlik ; 6 Denize Doğru ; 7 Yaşasın Aşk ; 8 Orhan Veli Edebiyat Hakkında Konuşuyor.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

'...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

"Karabibik dağ eteğiyle uzun bir çit arasında uzayan dolambaçlı, tozlu yol üzerinde hızlı hızlı yürümekteydi. Tarlalar içindeki izlerden birisini tutturarak gitmekteydi. Deli Yusufgillerin boynuzunun dibinden geçtikten sonra "Kocadut" un altından da geçti. Birkaç harım dolaştıktan sonra Temre Köyü’ne giren yolu buldu. Temre Köyü, Hıristiyan köyü olup, çoğu halkı ticaretle uğraşırdı. Köy hekimi Linardi’nin kapısına kadar geldi. Kapı açıktı. Başını içeri soktu.

Bey Dağları, Bereketli aşiretinin yaylak yeridir. Her yıl çıkar obalar Bey Dağlarına. Çakır Bey bu obalardan birinin beyi.

Bahşedileni mi arıyorum yoksa ondan mı kaçıyorum bilemiyorum. Bahşedenlerse terk etmiş gitmiş bir zamanlar şarkın gazellerini taşıyan. Lale bahçeleri var derler bir vakit bir derya, çoraklığın bile çark ettiği bu diyarlarda. Evler daha kurulmamış, hüküm daha yönetmemişti. İmdi masal geliyor bunlar heyhat! Düşlerimizin beyhude olacağını elbet biliyorduk, yine de düşlerimiz bile berbattı.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen 'kara mizah' yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

Aksaray’ın mütevazı bir sokağında daracık bir oda... Gençliğinde oldukça güzel olduğu her halinden belli olan yaşlı bir kadın küçük ama temiz ve derli toplu olan bu odada bir köşeye çekilmiş elindeki nakışı işliyordu. Zihnini meşgul edenbin bir düşünce, yüzünde zaman zaman keder ve endişe ifadelerine yol açıyordu. Yaşlı insanlar geride bıraktıkları gençliklerinin mutlu günleri hatırlarına geldiği zaman böyle mahzunlaşırlar. O güzel günlerin bir daha yaşanamayacağını ve geriye dönüşün mümkün olmadığını düşünmek, yaşanmış acıların hatıra gelmesinden daha fazla acı verir onlara.

"...bir öyküyü Rusça okurken duyduğum heyecanı, sürükleyiciliği, Rus insanının Anadolu insanına tıpatıp benzeyen "kara mizah" yönünü Türkçe çeviriye olduğu gibi taşımaya çalıştım. Bu çevirilerin hiç birine fazla renk katılmamış, içinden renk alınmamıştır. İyi dinlemeler..."

Devlet memuru İvan Matveiç, yıllardır hayalini kurduğu dünya turuna çıkmak için para biriktirmiştir. Tura çıkmadan bir gün önce karısı ve aile dostuyla beraber gezmeye çıkarlar. O sırada sergilenmesi için şehre getirilmiş canlı bir timsahı görmeye giderler. Olanlar olur ve meraklı İvan Matveiç kendini bir anda timsahın midesinde bulur. Matveiç timsahın midesindedir ancak dışarıda olup bitenleri duyabiliyordur ve aslında halinden pek de şikâyetçi değildir.