Στο νέο επεισόδιο του The Greatest Stories για το CNN Greece, η Σοφία Μαυραντζά συναντά μια γυναίκα-κεφάλαιο για την πολιτιστική ζωή της χώρας. Μια πρωτοπόρο που άνοιξε την παιδική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, καθήλωσε γενιές θεατών και έμαθε στα παιδιά ότι το θέατρο μπορεί να είναι μαγικό, συγκινητικό, διδακτικό -και βαθιά ποιοτικό. Την Κάρμεν Ρουγγέρη.

Μέσα από μια αφήγηση που ακουμπά τρυφερά στα παιδικά της χρόνια, στη γλώσσα της καρδιάς της (το θέατρο), στη μητρότητα, στις σπουδές, στο έργο της και στις αρχές που μεταφέρει αδιαπραγμάτευτα στο κοινό της, η Κάρμεν Ρουγγέρη παραδίδει μια συνέντευξη γεμάτη αλήθεια και ουσία.

Για τον αγαπημένο της σύζυγο Ανδρέα Κουλουμπή, που έφυγε τον περασμένο Οκτώβριο από τη ζωή, η Κάρμεν Ρουγγέρη δήλωσε: «Ήταν ένα ταπεινός, μεγάλος καλλιτέχνης και εγώ φανατική του θαυμάστρια. Μου λείπει η συντροφιά του, ήταν ένα κινητό λεξικό, διάβαζε ένα βιβλίο την ημέρα».

Ένα επεισόδιο που αξίζει να παρακολουθήσεις ως παιδί -ή ως ενήλικας που θέλει να ξαναθυμηθεί τη μαγεία της παιδικής σκηνής.

Στο νέο επεισόδιο του The Greatest Stories για το CNN Greece, η Σοφία Μαυραντζά συναντά τον Δημήτρη Κουλουμάση – τον δάσκαλο που έγινε φαινόμενο στα social media ως Mr. Chem.

Με μια λευκή ποδιά, έναν μαρκαδόρο στο χέρι και απεριόριστη φαντασία, ο Mr Chem έκανε την επιστήμη cool για μια ολόκληρη γενιά. Δεν του αρκούσε η τάξη. Ήθελε να βάλει τη γνώση εκεί όπου βρίσκεται σήμερα η προσοχή των παιδιών: Στο TikTok, το Instagram, το YouTube. Και τα κατάφερε.

Μέσα από πειράματα, storytelling και χιούμορ, μιλάει για τα πάντα -από το πώς λειτουργεί το φως, μέχρι γιατί δεν πρέπει να φοβόμαστε τη Χημεία. «Η γνώση δεν είναι βαρετή. Βαρετός είναι ο τρόπος που σου τη μαθαίνουν», λέει και συμπληρώνει: «Η επιστήμη είναι ωραία όταν δεν την καταλαβαίνεις αμέσως».

Στο νέο επεισόδιο του The Greatest Stories για το CNN Greece, η Σοφία Μαυραντζά συνομιλεί με έναν από τους πιο εμβληματικούς, πνευματικά καλλιεργημένους και βαθιά σκεπτόμενους καλλιτέχνες της ελληνικής σκηνής: Τον Γρηγόρη Βαλτινό. Με μια διαδρομή που εκτείνεται από την Επίδαυρο έως τα μεγάλα τηλεοπτικά πλατό και από τη σκηνοθεσία μέχρι το μιούζικαλ, ο Βαλτινός μιλά με διαύγεια και παλμό για το θέατρο, την κοινωνία, την πολιτική, την τέχνη και -κυρίως- για τη ζωή. Ανατρέχει στα παιδικά του χρόνια, στη μητέρα του.

Τη γυναίκα που τον μεγάλωσε μόνη, τον στήριξε και τον θαύμασε όσο κανείς. Μιλά για την τέχνη ως πράξη πολιτική, αλλά όχι κομματική. Καταγγέλλει τη δημαγωγία, τον λαϊκισμό, την εκμετάλλευση της άγνοιας του λαού. «Σιχαίνομαι τους τσάμπα μάγκες, αυτούς που εκμεταλλεύονται την άφελεια και την έλλειψη μόρφωσης. Δεν μπορείς να καταργήσεις τη Βουλή και να πεις στον λαό να αυτοδιοικηθεί. Θα γίνει χάος». Για εκείνον, το θέατρο και η ζωή είναι συγκοινωνούντα δοχεία. «Η σχέση είναι αμφίδρομη και ανακυκλούμενη». Αντίθετα, η τηλεόραση απαιτεί ταχύτητα και σκληρή αυτοπειθαρχία: «Στην τηλεόραση δεν υπάρχουν πρόβες. Είναι ο καθείς και τα όπλα του».