W tym i w poprzednim odcinku przenosimy się do Jerozolimy, do Ziemi Świętej, i patrzymy na miejsca związane z TAJEMNICĄ WNIEBOWZIĘCIA Maryi.

Pielgrzymi pogrążają się tam w modlitwie. Jest to radosna modlitwa do Tej, która nas uprzedziła w chwale zmartwychwstania, KRÓLUJE w niebie i WSTAWIA SIĘ za nami.

Jej wniebowzięcie jest rękojmią naszego zmartwychwstania. Na końcu czasów WSZYSTKIE groby pozostaną PUSTE, a śmierć, przezwyciężona przez Chrystusowe zmartwychwstanie, będzie musiała ODDAĆ ŻYCIE wszystkim, których usidliła swą złowrogą mocą.

W październiku wracamy naszymi myślami do Objawień Fatimskich... DZIEŁO BOGA zapisane dużymi literami w sercach ludzi dobrej woli, pragnących POKOJU... Wracamy do słów Maryi: ODMAWIAJCIE Różaniec; słów, które często powtarzał św. Jan Paweł II.

Nasze myśli biegną na zakopiańskie Krzeptówki, do szczególnej, polskiej Fatimy – miejsca wymodlonego na Jasnej Górze, miejsca tak bardzo związanego ze św. Janem Pawłem II – podkreśla Piotr Kandzia.

Dlaczego odmawiamy RÓŻANIEC? Bo jest naszym ŻYCIEM, naszą NADZIEJĄ, DROGĄ, WSKAZÓWKĄ – po prostu jest naszym maleńkim NIEBEM na ziemi.

Dziś wraz z Maryją zaglądamy do Wieczernika, w Jerozolimie, w Ziemi Świętej. ONA TAM JEST, razem z uczniami Jezusa. Dzieli ich RADOŚĆ, modli się z nimi, WIELBI Boga, trwa w oczekiwaniu na przyjście Ducha Świętego. W takiej atmosferze nieprzerwanej modlitwy, braterskiej zgody i miłości ZSTĘPUJE Duch Święty.

Życie Maryi i wspólnoty uczniów w tym momencie najtrafniej streszcza zdanie: Jeden DUCH i jedno SERCE ożywiały wszystkich wierzących (Dz 4, 32).