『HISTORIA KIELECKICH ULIC』のカバーアート

HISTORIA KIELECKICH ULIC

HISTORIA KIELECKICH ULIC

著者： Radio Kielce
無料で聴く

このコンテンツについて

 Które ulice w Kielcach są najstarsze? Skąd wzięły się ich nazwy? Co przed laty się przy nich znajdowało, a czego obecnie już nie zobaczymy? Kiedy ulice zostały zabrukowane, a kiedy pojawił się na nich asfalt? W którym roku na ulicach Kielc zamontowano pierwsze latarnie? Odpowiedzi nie tylko na te pytania znajdą Państwo w filmowym cyklu „Historia kieleckich ulic”. O tym, jak zmieniały się kieleckie ulice specjalnie dla Radia Kielce opowiada Krzysztof Myśliński - Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków, historyk sztuki i muzealnik. Na filmową opowieść będącą podróżą w czasie, wzbogaconą archiwalnymi i aktualnymi fotografiami, zapraszamy w piątki po godz. 14 na https://radiokielce.pl/historia-kieleckich-ulic/ oraz na profil Radia Kielce na portalu YouTube: https://www.youtube.com/playlist?list=PLBnKgQ7-yqU4coviOtCk24YYikQ_aAdidRadio Kielce 世界 旅行記・解説 社会科学
エピソード
  • Historia kieleckich ulic. Czarnowska

    Historia kieleckich ulic. Czarnowska
    2025/09/12
    W miejscu, w którym obecnie znajduje się ulica Czarnowska pierwotnie znajdowały się wsie Czarnów Rządowy oraz Czarnów-Osiedle. Później, gdy tereny te zostały włączone do Kielc, w tej części miasta ulokowały się zakłady przemysłowe. - Wieś Czarnów została wyłączona z Niewachlowa i przyłączona do Kielc w 1966 roku. Natomiast ulica Czarnowska wykształciła się wówczas, gdy do Kielc dotarła kolej, a więc pod koniec XIX wieku. Wcześniej była polną drogą wiodącą z Kielc przez bród, a następnie kamienny most na rzece Silnicy, do wsi Czarnów. Wówczas w Kielcach nie było torów i dworców, autobusowego i kolejowego. Pod koniec XIX wieku przy ulicy Czarnowskiej mieściły się przede wszystkim zakłady przemysłowe – mówi Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Na początku XX wieku przy ulicy Czarnowskiej dominowała zabudowa przemysłowa. Funkcjonowała fabryka rektyfikacji spirytusu „Etyl” oraz elektrownia kielecka. Była także wytwórnia wód gazowanych oraz magazyny wojskowe. - Ulica Czarnowska zyskała na znaczeniu komunikacyjnym dopiero w latach 60. minionego wieku. Wówczas wybudowano dworzec autobusowy, kompleks budynków mieszkalnych i pawilon handlowy. Z kolei w 1963 roku otwarto kino „Romantica”. W ten sposób powstała wielkomiejska pierzeja, która kończyła się budynkiem hotelu – dodaje Krzysztof Myśliński. Przy ulicy Czarnowskiej znajduje się jeden z najciekawszych obiektów w Kielcach, a zarazem najbardziej charakterystycznych budynków w Polsce - dworzec autobusowy. Budowę rozpoczęto w 1975 roku, a do użytku dworzec został oddany 20 lipca 1984 roku. Na czterohektarowej działce powstał budynek o powierzchni 1 800 metrów kwadratowych i 3 000 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej. Dworzec był przystosowany do obsługi 1 500 autobusów i 24 tysięcy pasażerów na dobę. W 2016 roku miasto Kielce kupiło nieruchomość, a w latach 2018-2020 przeprowadzono generalny remont dworca. Unikalna konstrukcja i wyjątkowe rozwiązanie komunikacyjne zostało zachowane.
    続きを読む 一部表示
    4 分
  • Historia kieleckich ulic. Żytnia

    Historia kieleckich ulic. Żytnia
    2025/09/05
    Żytnia, Kornstraße, Jana Waligóry i ponownie Żytnia. Nazwa jednej z ważniejszych ulic w centrum Kielc wielokrotnie się zmieniała. Ulica Żytnia powstała w latach 20. XX wieku. Miała wówczas jedną jezdnię. W latach 50. minionego wieku została rozbudowana i stała się dwupasmową arterią miejską. W czasie II wojny światowej nazwę Żytnia zmieniono na niemiecką – Kornstraße. Po wojnie była to natomiast ulica Jana Waligóry. Do nazwy Żytnia powrócono w latach 90. XX wieku. - Kielce w okresie międzywojennym kończyły się na ulicy Żytniej, przy której znajdowało się kilkanaście kamienic z lat 20. i 30. minionego wieku. W latach 60. ulicę Żytnią rozbudowano. Pod linią kolejową Kielce – Kraków wybudowano wiadukt, powstała hala sportowo-widowiskowa oraz osiedle Chęcińskie. A Żytnia zyskała połączenie z nową wówczas ulicą Grunwaldzką. Jednocześnie ulica Żytnia stała się ważnym węzłem komunikacyjnym. Można powiedzieć miejskim dworcem, tzw. czerwonych autobusów – mówi Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Po raz kolejny ulica Żytnia zmieniła się w latach 2011-2013. Wówczas wybudowany został Węzeł Żytnia, który tworzy 350-metrowy wiadukt będący elementem bardzo ruchliwego skrzyżowania ulic Żytniej, Żelaznej i Armii Krajowej.
    続きを読む 一部表示
    4 分
  • HISTORIA KIELECKICH ULIC. Krakowska

    HISTORIA KIELECKICH ULIC. Krakowska
    2025/08/29
    Ulica Krakowska w Kielcach to jedna z najważniejszych i najdłuższych arterii w mieście. Jej początki sięgają średniowiecza i związane są z tzw. Krakowską Rogatką – punktem poboru opłat na drodze z Kielc w kierunku Krakowa. - Pierwsze udokumentowane wzmianki o ulicy Krakowskiej pochodzą z przełomu XVIII i XIX wieku. Wówczas została oznaczona na pierwszych, w miarę dokładnych mapach - mówi Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Nazwa ulicy Krakowskiej pochodzi od punktu poboru opłat za wjazd do Kielc, który był zlokalizowany w okolicy obecnego skrzyżowania ulic Krakowskiej, Jana Pawła II, Miodowicza i Ściegiennego. Punkt funkcjonował do 1931 roku, wówczas zlikwidowano opłaty rogatkowe. Współcześnie nazwą Rogatki Krakowskiej określa się teren między zbiegiem ulic Jana Pawła II, Ogrodowej i Seminaryjskiej oraz Krakowskiej, Miodowicza i budynkiem Wojewódzkiego Domu Kultury przy ulicy Ściegiennego. - Do początku XX wieku nie była to ulica tylko szosa, ponieważ znajdowała się poza granicami miasta. Wówczas to było przedmieście Kielc, przy którym znajdowały się kamieniołomy i tereny przemysłowe. W latach 30-tych minionego wieku ulicę Krakowską zaczęto pokrywać asfaltem. Wcześniej była to bita droga, wykorzystywano do tego celu wapienny tłuczeń. Do początku lat 60-tych znajdowały się przy niej przede wszystkim parterowe, drewniane domy – dodaje Krzysztof Myśliński. Obecnie ulica Krakowska ma ok. 8 km długości. Łączy centrum Kielc z Białogonem i Słowikiem. Przez wiele lat była ważnym szlakiem tranzytowym przez miasto – miejskim odcinkiem drogi krajowej nr 7. Do lat 60-tych minionego wieku była także ważną drogą wiodącą do kamieniołomu na Kadzielni. W XX wieku ulica Krakowska została rozbudowana, powstały przy niej domy, a następnie bloki, między innymi osiedle Podkarczówka, a także kryta pływalnia. Wybudowano także wiadukt nad linią kolejową Kielce - Kraków.
    続きを読む 一部表示
    4 分
まだレビューはありません