『HISTORIA KIELECKICH ULIC』のカバーアート

HISTORIA KIELECKICH ULIC

HISTORIA KIELECKICH ULIC

著者： Radio Kielce
無料で聴く

このコンテンツについて

 Które ulice w Kielcach są najstarsze? Skąd wzięły się ich nazwy? Co przed laty się przy nich znajdowało, a czego obecnie już nie zobaczymy? Kiedy ulice zostały zabrukowane, a kiedy pojawił się na nich asfalt? W którym roku na ulicach Kielc zamontowano pierwsze latarnie? Odpowiedzi nie tylko na te pytania znajdą Państwo w filmowym cyklu „Historia kieleckich ulic”. O tym, jak zmieniały się kieleckie ulice specjalnie dla Radia Kielce opowiada Krzysztof Myśliński - Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków, historyk sztuki i muzealnik. Na filmową opowieść będącą podróżą w czasie, wzbogaconą archiwalnymi i aktualnymi fotografiami, zapraszamy w piątki po godz. 14 na https://radiokielce.pl/historia-kieleckich-ulic/ oraz na profil Radia Kielce na portalu YouTube: https://www.youtube.com/playlist?list=PLBnKgQ7-yqU4coviOtCk24YYikQ_aAdidRadio Kielce 世界 旅行記・解説 社会科学
エピソード
  • Historia kieleckich ulic. Warszawska

    Historia kieleckich ulic. Warszawska
    2025/10/31
    Ulica Warszawska to jedna z najdłuższych ulic w Kielcach. Łączy ścisłe centrum miasta z osiedlami znajdującymi się na północy stolicy województwa świętokrzyskiego. Wytyczona w 1837 roku ulica Warszawska wielokrotnie zmieniała nazwy: Dąbrowska, Szydłowiecka, Nowowarszawska, Rewolucji Październikowej. - Nazwa „Warszawska” mniej więcej półtora wieku temu była przypisana obecnej ulicy Piotrkowskiej. Z Kielc w kierunku Warszawy i Piotrkowa Trybunalskiego wyjeżdżało się wówczas właśnie ulicą Piotrkowską. I stąd ta nazwa. Współcześnie znana nam ulica Warszawska była natomiast tzw. zatylną ulicą, o charakterze gospodarczym. Służyła głównie jako tylny dojazd do domów przy ulicy Bodzentyńskiej i przy Rynku. W połowie XIX wieku urządzono plac Świętej Tekli, który wówczas pełnił funkcję rynku, na którym sprzedawano nabiał. Wówczas ulicę nazwano Nowowarszawską, a ulicę Piotrkowską przemianowano na Starowarszawską - opowiada Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków Ulicę od 1935 roku noszącą nazwę Warszawska Niemcy w czasie drugiej wojny światowej podzielili na dwie: Radomską i Szczęśliwą. Po wojnie na krótko wrócono natomiast do nazwy Warszawska. Od 1948 roku funkcjonowała z kolei jako Daszyńskiego. W latach 50-tych minionego wieku nazwano ją Rewolucji Październikowej. - W czasach, gdy ulica Warszawska nosiła nazwę Rewolucji Październikowej, nie było przy niej zwartej zabudowy. Przed wojną zabudowania były tylko do ulicy Pocieszka - mówi Krzysztof Myśliński. I dodaje, że na ulicy Warszawskiej była rogatka. - Był to punkt poboru myta, ceł i szlaban zamykający dojazd do miasta po zmroku. Znajdował się mniej więcej na obecnym skrzyżowaniu ulic Warszawskiej i Pocieszka. Stąd zresztą nazwa tej drugiej ulicy, przy której mieściła się karczma zwana właśnie Pocieszką. To sytuacja podobna, jaką znamy w przypadku Krakowskiej Rogatki, ale w przypadku ulicy Warszawskiej nazwa Rogatka Warszawska jakoś się nie ostała. Pierwotnie przy ulicy Warszawskiej były domy i warsztaty. Następnie kamienice i bloki, a także synagoga, późniejszy budynek archiwum państwowego. Intensywnie ulica zmieniła się wówczas, gdy nosiła nazwę Rewolucji Październikowej. W latach 60-tych i 70-tych minionego wieku znacząco wzrósł bowiem ruch kołowy, co miało związek z budową osiedli Sady, Szydłówek i Uroczysko oraz Politechniki Świętokrzyskiej. Obecnie ulica Warszawska zaczyna się na Rynku i przebiega aż do Dąbrowy. Na krótkim odcinku, od Rynku do alei IX Wieków Kielc, jest jednokierunkowa. Tą część przebudowano w drugiej dekadzie XXI wieku w ramach rewitalizacji śródmieścia Kielc. W większości ulica Warszawska jest jednak ważną miejską arterią – trasą dwujezdniową, dwupasmową.
    続きを読む 一部表示
    5 分
  • Historia kieleckich ulic. Plac Niepodległości

    Historia kieleckich ulic. Plac Niepodległości
    2025/10/24
    Historia Placu Niepodległości w Kielcach zaczyna się pod koniec XIX wieku, po doprowadzeniu do miasta kolei, oddaniu do użytku dworca kolejowego i odsłonięciu Pomnika Niepodległości. - Znajdujący się przed budynkiem dworca plac otrzymał nazwę Plac Niepodległości w 1929 roku. Nadał ją prezydent Ignacy Mościcki w związku z odsłonięciem Pomnika Niepodległości – mówi Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. – Pod względem przestrzennym, urbanistycznym, Plac Niepodległości znacząco się zmienił, co łatwo zauważyć oglądając wykonane prawie sto lat temu zdjęcia. Pomnik Niepodległości nie znajduje się już na osi ulicy Sienkiewicza, a przy placu powstało kilka znacząco różniących się od siebie postmodernistycznych budynków. Architektonicznie przy Placu Niepodległości wyróżniają się dworzec kolejowy i budynek poczty. Ciekawostką są natomiast dwie wieże będące pozostałością zburzonej w połowie minionego wieku kładki dla pieszych nad torami, która łączyła Plac Niepodległości z ulicą Mielczarskiego – dodaje Krzysztof Myśliński.
    Dworzec kolejowy w Kielcach otwarto 25 stycznia 1885 roku. Wówczas uruchomiono Iwangorodzko-Dąbrowską Linię Kolejową (Dęblin – Radom – Skarżysko-Kamienna – Kielce – Olkusz – Sławków – Dąbrowa Górnicza). Budynek dworca został częściowo wysadzony przez Rosjan podczas I wojny światowej. Został odbudowany przez Austriaków okupujących Kielce. Zmieniła się jednak bryła budynku – dworzec przykryto łamanym dachem pokrytym dachówką. W 1939 roku uszkodzone zostało jedno ze skrzydeł i część frontowa dworca od strony torów. Niemcy naprawili budynek, ale zmienili elewację i kształt okien. W takiej formie dworzec kolejowy istniał do 1966 roku. Pięć lat później oddano do użytku nowy budynek dworca, który wyróżniał się przeszkloną częścią centralną i dwoma symetrycznymi skrzydłami. Budynek, w stylu modernistycznym, zaprojektował Jerzy Bortkiewicz z Biura Projektów Kolejowych w Lublinie. Kolejna przebudowa dworca zakończyła się 15 grudnia 2023 roku. Bryła budynku i styl architektoniczny nie uległy zmianie. W centralnej części jest przeszklona elewacja, a skrzydła zyskały wykończenie szkłem i piaskowcem. Jednocześnie zmieniono nazwę stacji z „Kielce” na „Kielce Główne”.
    Pomnik Niepodległości w Kielcach, którego budowę rozpoczęto w 1928 roku, powstał z inicjatywy kolejarzy. Upamiętnia wkroczenie do Kielc (12 sierpnia 1914 roku) Pierwszej Kompanii Kadrowej oraz stoczoną na placu przed dworcem kolejowym walkę z Rosjanami. Pomnik usytuowano na osi ulicy Kolejowej (obecnie ulica Sienkiewicza). Zaprojektował go Czesław Czapski, student architektury Politechniki Warszawskiej, którego stryj był zawiadowcą stacji Kielce. Pomnik Niepodległości to smukły cokół zwieńczony kulą ziemską z umiejscowionym na nim białym orłem podrywającym się do lotu. Odzyskaną przez Polskę niepodległość symbolizują zerwane na jego nogach kajdany. Został odsłonięty 3 listopada 1929 roku. We wrześniu 1939 roku został zniszczony przez Niemców. Na początku XXI wieku przystąpiono do jego odbudowy. Monument ponownie został odsłonięty 11 listopada 2002 roku.
    続きを読む 一部表示
    3 分
  • Historia kieleckich ulic. Wesoła

    Historia kieleckich ulic. Wesoła
    2025/10/17
    Znajdująca się w ścisłym centrum Kielc ulica Wesoła wielokrotnie zmieniała nazwę. Przez wiele lat odgrywała kluczową rolę w komunikacji i transporcie towarów przez miasto. - Historycznie jest to jedna z najciekawszych ulic w Kielcach. Znajdowała się na tzw. zatyłkach i nie łączyła się z ulicą Bodzentyńską, ponieważ na jej północnym końcu były prywatne tereny. Na południu kończyła się natomiast na Krakowskiej Rogatce - mówi Krzysztof Myśliński, Świętokrzyski Wojewódzki Konserwator Zabytków. - Przy Krakowskiej Rogatce w XIX wieku stała karczma o potocznej nazwie „Wesoła”. Jedna w wielu karczm i zajazdów znajdujących się na rogatkach Kielc, na których pobierano myto, czyli opłatę za wjazd do miasta. I stąd nazwa ulicy: Wesoła. Początkowo przy ulicy Wesołej znajdowały się przede wszystkim stodoły, obory i spichrze. Wraz z budową kolejnych kamienic w centrum Kielc ulica – nosząca w przeszłości nazwy Folwarczna, Poprzeczna, świętego Wojciecha i Zatylnia – zyskiwała na znaczeniu. W istotny sposób ulica Wesoła ukształtowała się około połowy XIX wieku. Została wówczas zmodernizowana i uregulowana co sprawiło, że zyskała na znaczeniu. Zaczęła pełnić rolę ważnego traktu zapewniającego komunikację i transport towarów. Powstały przy niej warsztaty stolarskie i zakłady pogrzebowe. - Na rogu ulic Wesołej i Sienkiewicza, w miejscu, w którym znajduje się obecnie bank, mieścił się Hotel Europejski. Była tam pierwsza sala teatralna, w której po wojnie swoją siedzibę miała filharmonia. Mniej więcej do 1880 roku, gdy przy ulicy Sienkiewicza otwarto teatr Ludwika, obecny Teatr im. Stefana Żeromskiego, było to główne miejsce rozrywki kulturalnej w mieście. Była tam najlepsza restauracja i najlepszy hotel w Kielcach – opowiada Krzysztof Myśliński. Od skrzyżowania z ulicą Sienkiewicza w stronę ulicy Seminaryjskiej, przy ulicy Wesołej były domy mieszkalne, a dalej – przez wiele lat – tereny kościelne, a następnie rządowe. - Kiedy handel przeniósł się z Rynku na Plac Bazarowy, dzisiejszy Plac Wolności, ulica Wesoła stanowiła miejsce postoju dla furmanek. Kielczanie często skarżyli się, że w dni targowe przy ulicy Wesołej było bardzo brudno. W związku z tym około 1934-1935 roku na skwerze Żeromskiego powstała pierwsza publiczna toaleta w Kielcach – mówi Krzysztof Myśliński. - Z najciekawszych, historycznie też architektonicznie, budynków przy ulicy Wesołej należy wspomnieć o kamienicy znanego kieleckiego architekta Franciszka Ksawerego Kowalskiego, rosyjskiej izbie skarbowej oraz o popówce, czyli siedzibie proboszcza prawosławnej cerkwi. Przy ulic Wesołej znajdował się także wybudowany w latach 60-tych XIX wieku dom Gierowskich. Wówczas była to jedna z najbardziej reprezentacyjnych i luksusowych kamienic w Kielcach – dodaje. Z kolei w miejscu, w którym obecnie znajduje się parking u zbiegu ulic Wesołej i Seminaryjskiej, były parterowe domy. Rozebrano je w latach 60-tych minionego wieku. W tym miejscu był także zbudowany w latach 1899-1900 dom świętego Tomasza, który był przeznaczony dla sierot. Po drugiej wojnie światowej w budynku mieścił się dom dziecka. Zburzono go w latach 80-tych ubiegłego stulecia.
    続きを読む 一部表示
    5 分
まだレビューはありません