Het is 15 juli 1606, als op een warme zomeravond in de Weddesteeg een jongetje wordt geboren. Zoon van een hardwerkende molenaar en een liefhebbende moeder. Hij is één van de negen kinderen van het gezin. Maar met één ding stak hij met kop en schouders boven anderen uit: hij kon verschrikkelijk goed tekenen. Al was dat niet meteen duidelijk voor zijn omgeving. Al op jonge leeftijd gaat hij naar de Latijnse school en op zijn 14e begon hij aan de Universiteit van Leiden: om klaargestoomd te worden voor een functie als bestuurder. Maar Rembrandt van Rijn, want daar hebben we het over, had andere plannen.

Lang voordat Leiden bekend stond als de Sleutelstad, had het een hele andere bijnaam: De Lakenstad.

Vanwege de goede verbindingen met Haarlem, Utrecht maar ook via Katwijk naar de zee, was Leiden de spil van de Hollandse textielnijverheid. En bleef dat vanaf de Middeleeuwen ook eeuwenlang.

Het Leids Laecken was een beroemd exportproduct. Dat kwam onder meer door het gebruik van de beste Engelse wol en de mooiste kleurstoffen. Leids Laecken, er was niets beters!

Leiden had zo zijn best gedaan om de Spanjaarden tijdens het beleg op afstand te houden, zo vond stadhouder Willem van Oranje, dat de stad wel een cadeautje had verdiend na het ontzet in oktober 1574. En ja, wat geef je dan?

Willem wist wel iets, Leiden achtte hij een bekwame plaats voor het stichten van de eerste universiteit van de Noordelijke Nederlanden.

Het universiteitsgebouw opende in 1575, aan het Rapenburg, maar niet op de plek waar we de universiteit nu kennen.