Aanbidding is niet weg te denken uit het kerstverhaal. Het lijkt een onvermijdelijke automatische reactie op het ontmoeten van baby Jezus. Vanaf het moment dat mensen Jezus zien, zien ze Hem voor wie Hij is: de Koning der Koningen. Aanbidding is een logisch vervolg wanneer dat inzicht er is. Zo zien we het het loflied van Maria, die het voorrecht heeft om de Redder van de aarde 9 maanden te dragen. We zien de herders vol verwondering omdat ze Jezus aantroffen en het precies overeenkwam met wat hun verteld was. Toen de engel het nieuws aan de herders vertelden, verzamelde er zich een heel engelenkoor om God eer te geven. Daarnaast zien we de wijzen, die in geloof op weg gaan om de Koning te vinden. Ze zijn vastberaden om de Koning te vinden en Hem te aanbidden, in vol vertrouwen dat de eeuwenoude voorspellingen uitgekomen waren in Jezus. Knielen is het eerste dat ze doen bij aankomst!

We zien God op heel veel momenten spreken in het kerstverhaal. God sprak doorheen engelen. Zo kwam een engel bij Zacharias in de tempel; een engel bij Maria om aan te kondigen dat ze zwanger zou worden; en kondigden de engelen de geboorte van Jezus aan bij de herders. Meerdere personages kregen dromen: Jozef eenmaal om bij Maria te blijven, een tweede keer om te vluchten met baby Jezus. De wijzen krijgen een droom om niet terug te gaan naar Herodus. God spreekt ook doorheen mensen: de herders vertellen Maria wat hen verteld is door de engelen. God sprak tot de wijzen doorheen Zijn woord, de profeten die de komst van Jezus al lange tijd voorspeld hadden.

Dat God op duidelijke manieren spreekt, is bijzonder - maar de reactie van de mensen op Gods stem is nog noemenswaardiger. Ze horen Gods stem, maar luisteren ook. De dingen die God sprak waren best baanbrekend en oncomfortabel - denk maar aan de taak die Jozef en Maria als ongetrouwd stel kregen, de verantwoordelijkheid die ze kregen. En toch zien we hen gehoorzamen.

Kerst is het verhaal van een God die spreekt en mensen die luisteren.