Μία αναδρομή στην παρουσία ομάδων από την περιφέρεια στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, από τις μέρες που η Δόξα Δράμας έπαιξε τρεις τελικούς στην δεκαετία του 50 ανοίγοντας το δρόμο έως τον ΟΦΗ σήμερα. Η παρουσία του Πιερικού, η υπέρβαση της Καστοριάς, η σταθερή πορεία και οι τίτλοι της Λάρισας και η βραδιά του Σηφάκη που έδωσε στον ΟΦΗ το τρόπαιο το 1987. Καθώς και η παρουσία τόσο του Αστεσα Τρίπολης αλλά και της Ξάνθης που δεν τα κατάφεραν αλλά έγραψαν το όνομα τους στους τελικούς της διοργάνωσης.

Το 1974 – 75 η Αγγλία βίωσε το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της ιστορίας της, με την ένατη τα Χριστούγεννα Ντέρμπι Κάουντι να παίρνει την τελευταία ημέρα τον τίτλο, αν και είχε κάνει 10 ήττες μέσα στη σεζόν, με την Τσέλσι να υποβιβάζεται, την πρωταθλήτρια του 1974 Λιντς να τερματίζει δέκατη αλλά να φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών ενώ 10 διαφορετικές ομάδες να περνάνε από την πρώτη θέση της βαθμολογίας! Μια κούρσα για τον τίτλο με απόσταση πρώτου με έβδομο να ειναι μόλις τέσσερις βαθμοι! Και όλα αυτά σε μια χρονιά που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έλειπε από την μεγάλη κατηγορία γιατί είχε... υποβιβαστεί!

Τον Απρίλιο του 1974 η εθνική μας ομάδα αντιμετώπισε την παγκόσμια πρωταθλήτρια Βραζιλία που προετοιμαζόταν για την υπεράσπιση του τίτλου της στη Δυτική Γερμανία και κράτησε το 0-0 στο περίφημο Μαρακανά! Η ομοσπονδία δεν ήθελε να αποδεχτούμε την πρόσκληση των Βραζιλιάνων αλλά ο Αλκέτας Παναγούλιας επέμεινε, πιστεύοντας πως η ομάδα έπρεπε να αντιμετωπίζει μεγάλους αντιπάλους και πως θα τα πηγαίναμε καλά. Δικαιώθηκε και ήταν το πρώτο μεγάλο αποτέλεσμα μιας νέας εποχής που οδήγησε λίγα χρόνια αργότερα στην πρώτη μας πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ιταλίας το 1980.