Vandaag schuift een bijzondere gast aan die al meer dan vier decennia een vertrouwde stem is binnen de Limburgse sportjournalistiek: Ivo op den Camp. Naast zijn landelijke bekendheid als autosportverslaggever, de man die zowel de carrière van Jos als die van Max Verstappen van begin tot eind volgde, was hij jarenlang één van de meest betrokken en gewaardeerde Fortuna Sittard-watchers. Voor De Limburger bracht hij seizoenen vol hoogte- en dieptepunten in kaart, met een scherp oog voor detail en een warm hart voor de club.

Ivo op den Camp vertelt over zijn reis door de sportwereld, zijn ervaringen rondom Fortuna Sittard, en zijn kijk op hoe de journalistiek door de jaren heen. Een unieke kans om het verhaal te horen van iemand die zowel het kloppend hart van de Formule 1 als dat van het Limburgse voetbal van dichtbij heeft zien pulseren vol anekdotes, inzichten en momenten die alleen hij kan delen.

In deze aflevering duiken we in de rijke geschiedenis van het onmiskenbare clublied van Fortuna Sittard: “Nao veure Fortuna”. Dit lied, dat in 1978 uit de pen van Hans Wijnands vloeide, is al decennialang de soundtrack van de trots en verbondenheid van spelers, supporters en stad. Hans, samen met zanger Chris Maas en het huisorkest van Fortuna, gaf dit dialectnummer vorm dat bij elke thuiswedstrijd in het stadion weer uit duizenden kelen klinkt.

We nemen je mee terug naar die bijzondere dag in oktober 1978, toen Hans zich terugtrok met zijn trompet om het lied te componeren. We horen hoe het clublied met goedkeuring van het Fortuna bestuur en de steun van het muzikale huisorkest uitgroeide tot dé stadionkraker. We blikken terug op de eerste opnamen, de feestelijke doop in De Baandert en de onvergetelijke momenten die volgden.

Vandaag zijn Hans Wijnands en Chris Maas te gast om hun verhaal te vertellen over het ontstaan en de impact van dit legendarische clublied. Een uniek kijkje achter de schermen van een ware stadionklassieker.

Vandaag maken we kennis met een man voor wie Fortuna meer is dan alleen een voetbalclub. Hij droeg het geel-groen van Fortuna ’54, Racing White Brussel en Fortuna Sittard Combinatie, maar voordat hij aan zijn profcarrière begon, leerde hij het spel bij SV Maurits. In België maakte hij mooie jaren mee bij Racing White, waar hij zich kon meten met clubs als Gantoise en Charleroi, en het moest opnemen tegen giganten als Anderlecht en Standard. Toch was het thuiskomen toen hij in 1964 terugkeerde naar Geleen, naar de club van zijn hart, waar hij het veld deelde met grote namen die het Nederlands en Belgisch elftal sierden.

Hij bleef Fortuna trouw tot 1974 en speelde naast mannen als Huub Stevens en Hans Erkens, maar zijn liefde voor het spel stopte niet na zijn profcarrière. In de zaal voetbalde hij nog jarenlang bij ZVV Bouwfonds, samen met oud-Ajacieden Johnny Rep en Gerrie Mühren. Vandaag is hij niet de man van de pass op maat of de sierlijke dribbel, maar de man met het verhaal: Sip Jacobs, een begenadigd technicus met een voetballeven om nooit te vergeten. Laten we luisteren naar zijn verhaal!