In Marcus 1:19-20 roept Jezus Jacobus en Johannes terwijl ze met hun vader en de knechten in de boot zitten. Zonder aarzeling laten ze alles achter en volgen Hem – precies zoals Simon en Andreas dat net deden. Marcus laat zien: de roeping van Jezus is dringend en vraagt radicale gehoorzaamheid.

Maar betekent dat dat je je familie, je huwelijk of je verantwoordelijkheid moet opgeven? Absoluut niet. Deze Seven Daily Minutes maakt duidelijk dat “alles achterlaten” niet gaat om het weggooien van relaties, maar om een totale herordening: Jezus krijgt de eerste plaats, en vanuit die eerste liefde gaat alles wat je bent en hebt stromen.

Je blijft vader, moeder, zoon, dochter, echtgenoot, vriend of collega – maar nu als kind van God dat overstroomt van Zijn liefde. En het mooiste: Jezus heeft oog voor de mensen die jij achterlaat in de boot. Zelfs de schoonmoeder van Petrus wordt niet vergeten – Hij geneest haar zodra ze thuiskomen.

Kortom: volg Jezus vandaag radicaal én zonder angst.

In Marcus 1:16-18 roept Jezus de vissers Simon en Andreas bij het Meer van Galilea: “Kom achter Mij aan, Ik zal jullie vissers van mensen maken.” Meteen laten ze hun netten achter en volgen Hem.

De podcast legt het prachtige contrast uit: wie door Simon en Andreas gevangen werd, eindigde op de pan – maar wie door Jezus gevangen wordt, krijgt juist leven in overvloed. Hij is de goede Herder die zijn leven geeft voor zijn schapen. Simon en Andrea volgde dat voorbeeld.

De aflevering eindigt met een persoonlijke toepassing en een eenvoudig gebed om Jezus vandaag te gaan volgen

In deze aflevering lezen en verklaren we Marcus 1:14-15: Jezus begint in Galilea het evangelie van God te verkondigen met de woorden "De tijd is vervuld en het koninkrijk van God is nabijgekomen".

We leggen uit dat dit het begin van een beweging is — met de gelijkenis van het zaad dat groeit — en roepen op tot bekering, vertrouwen en een levende relatie met God, in afwachting van de volle oogst van Zijn koninkrijk.

Direct na Zijn doop en de liefdevolle woorden van de Vader wordt Jezus door de Heilige Geest de woestijn ingedreven. Veertig dagen lang is Hij alleen, te midden van wilde dieren, en wordt Hij door de satan verzocht.

Wat bij Israël in veertig jaar duurde, volbrengt Jezus nu in veertig dagen: volmaakte gehoorzaamheid en overwinning op de verzoeking. God beproeft het hart van Zijn Zoon – en het blijkt zuiver. De duivel verzoekt – maar vindt geen aanknopingspunt.

Dit korte stukje biedt diepe troost: Jezus ként de eenzaamheid en de aanvechting van de woestijn. Juist daarom mag jij in jouw zwaarste momenten naar Hém vluchten. Hij heeft overwonnen en dient jou nu met herderlijke zorg.

In deze aflevering lezen we Marcus 1:9–11 en bespreken we de doop van Jezus door Johannes in de Jordaan. We zien hoe de hemelen openscheuren, hoe de Geest als een duif op Jezus neerdaalt en een stem uit de hemel spreekt: "U bent mijn geliefde Zoon, in wie ik mijn welbehagen heb."

Verder wordt uitgelegd waarom Jezus zich liet dopen — om Johannes’ bediening te bevestigen, én om Zich volledig te identificeren met ons zondige mensen – een eerste stap op de weg naar het kruis. Ook worden verwijzingen naar Psalm 2 en Jesaja 42 genoemd, die Jezus zowel als Koning als nederige Knecht kenmerken.

Een korte overdenking bij Marcus 1:7-8 waarin Johannes de komst van iemand veel sterkers aankondigt, zijn eigen nederigheid wordt benadrukt en het verschil uitlegt tussen waterdoop en de doop met de Heilige Geest.

De aflevering legt uit hoe de Heilige Geest niet alleen de buitenkant reinigt maar het hart vernieuwt, en sluit af met een praktische toepassing over bekering en vergeving.

In Marcus 1:6 lezen we dat Johannes de Doper gekleed was in kameelhaar, een leren gordel droeg en leefde van sprinkhanen en wilde honing. Waarom vertelt Marcus ons dit? In deze aflevering laat 7 Daily Minutes zien dat deze eenvoudige beschrijving een duidelijke boodschap is: Johannes is de beloofde Elia die de weg bereidt voor de Heer (Maleachi 4).

Tegelijk confronteert deze tekst ons: een dienaar van de allerhoogste God heeft geen pracht en praal nodig. Johannes’ eenvoudige leven en uiterlijk vormen een scherpe tegenstelling tot de luxe die wij vaak zo aantrekkelijk vinden – ook in de kerk. Een korte, heldere en harttreffende overdenking over identiteit, toewijding en waar ons hart écht naar uitgaat.

In deze aflevering wordt Marcus 1:4-5 besproken: Johannes in de woestijn bij de Jordaan die mensen doopt en met gezag oproept tot bekering en vergeving van zonden.

De spreker legt uit wat prediken en bekering betekenen en sluit af met een aansporing voor wie nog niet gedoopt is om contact te zoeken met een lokale kerk.