Een reflectie op Wokosea (hoofdstuk 7, vs.13–14): de tekst begint met waarschuwing en verwoesting omdat mensen van God zijn weggevlucht en in opstand gekomen. Ze zoeken wèl naar materiële genoegens maar niet naar Gods hart.

De spreker benadrukt dat Gods geboden liefdesgeboden zijn bedoeld voor ons welzijn en oproept tot oprechte hartsgemeenschap met God in plaats van rituelen of wereldse verleidingen.

In deze aflevering lezen we Hosea 7:11-12 en klinkt het beeld van Efraïm als een onnozele duif: het volk handelt zonder hart en zoekt hulp bij wereldse machten zoals Egypte en Assyrië.

We horen hoe God ingrijpt zoals Hij eerder door profeten heeft gewaarschuwd, en hoe dit verhaal ons oproept te vertrouwen op Gods leiding in plaats van op menselijke oplossingen.

In deze aflevering lezen en verklaren we Hosea 7:8-10: Efraïm mengt zich met de volken en verliest daardoor zijn kracht. Met beeldspraak zoals een niet-omgekeerde koek en grijze haren die ongezien blijven, toont de tekst hoe Israël blind is voor de situatie en zich niet tot God keert.

De boodschap wordt verbonden met vandaag: we zoeken vaak steun bij andere machten in plaats van op God te vertrouwen. De oproep is om Gods liefdesgeboden te volgen en op Hem te vertrouwen, zelfs in moeilijke tijden, voor een gezegend leven.