நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் ஒரு ஹதீஸை விளக்கும் ஒரு மதச் சொற்பொழிவை இந்த உரை விவரிக்கிறது. சொற்பொழிவாளர், ஒரு மனிதனைப் பற்றி "அவர் சொர்க்கவாசி" என்று நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறிய ஒரு சம்பவத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார். அந்த மனிதனின் சிறப்பு என்ன என்பதை அறிய ஒரு நபர் அவரை மூன்று நாட்கள் கவனித்ததாகவும், அந்த மனிதன் "நான் என் உள்ளத்தில் யாருக்கும் எந்தத் தீங்கும் எண்ணுவதில்லை" என்று பதிலளித்ததாகவும் சொற்பொழிவாளர் குறிப்பிடுகிறார். சொற்பொழிவாளர் இந்த வாக்கியத்தின் ஆழத்தை விளக்குகிறார், அதாவது மற்றவர்கள் தங்களுக்குத் தீங்கு செய்தாலோ அல்லது கோபப்படுத்தினாலோ கூட, ஒருவர் தன் உள்ளத்தில் தீய எண்ணங்களை வளர்த்துக் கொள்ளக்கூடாது. எதிர்மறையான சூழ்நிலைகளிலும் நேர்மறையாக இருப்பதன் முக்கியத்துவத்தை சொற்பொழிவாளர் வலியுறுத்துகிறார், இத்தகைய குணம் கொண்டவரே போற்றப்படுவார் என்று நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக குறிப்பிடுகிறார்.

இம்மூலம் கடவுளின் கருத்தை ஆராய்கிறது, சில மதசார்பற்ற நபர்கள் அவரை மனிதனின் கண்டுபிடிப்பாக கருதுகின்றனர், ஆனால் இந்த எழுத்து அதற்கு பதிலாக மனிதன் கடவுளின் ஒரு பெரும் படைப்பு என்று கூறுகிறது. விஞ்ஞானம் இயற்கை அல்லது படைப்பை படிப்பதாக விவாதிக்கப்பட்டாலும், காலப்போக்கில் விஞ்ஞான கண்டுபிடிப்புகள் பிரபஞ்சம் ஒரு அறிவார்ந்த வடிவமைப்பைக் கொண்டிருப்பதாக வெளிப்படுத்தியுள்ளன. வெவ்வேறு காலங்களில் தத்துவவாதிகளும் விஞ்ஞானிகளும் இந்த யதார்த்தத்தை விவரிக்க வெவ்வேறு சொற்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளனர், இருப்பினும் அது கடவுளின் அறிவுசார் கண்டுபிடிப்புக்கு சமமாகும்

இந்தப் பகுதி அறிவு மற்றும் கற்றலின் மகத்துவத்தை விளக்குகிறது. அறிவின் பரந்துபட்ட தன்மை காரணமாக, யாரும் தனியாக அதை முழுமையாகப் பெற முடியாது, எனவே ஒருவருக்கொருவர் கற்றுக்கொள்வது அவசியம். விவாதம் மற்றும் நூல்கள் வழியாக அறிவு பெறலாம், ஆனால் இதற்கு உண்மைத் தேடல் மற்றும் திறந்த மனப்பான்மை தேவை. கற்றல் என்பது வாழ்நாள் முழுவதும் தொடரும் ஒரு செயல்முறை ஆகும், இது அனைவருக்கும், வயது வித்தியாசம் இன்றி பொருந்தும். நூலகம் என்பது உலக அறிவை அணுகும் ஒரு உலகளாவிய விவாத அறை போல செயல்படுகிறது.