『آواز پنهان: رازگشایی فروید از ناآگاه - شمارهٔ هفتم』のカバーアート

آواز پنهان: رازگشایی فروید از ناآگاه - شمارهٔ هفتم

آواز پنهان: رازگشایی فروید از ناآگاه - شمارهٔ هفتم

無料で聴く

ポッドキャストの詳細を見る

このコンテンツについて

 متن‌خوانی تحلیلی مقالهٔ Das Unbewußte اثر زیگموند فرویددر این سلسله برنامه‌ها، امیرحسین سمائی ـ مدرس زبان آلمانی و دانش‌آموختهٔ فلسفه و ریاضیات ـ متن اصلی را به زبان آلمانی می‌خواند، ترجمه و تحلیلی زبانی از آن ارائه می‌دهد، و برخی ساختارهای گرامری به‌کاررفته در آن را به ایجاز شرح می‌دهد. دکتر مجتبی تاشکه با تخصص خود در حوزهٔ روانکاوی به بررسی محتوایی بخش‌های خوانده‌شده می‌پردازد و مفاهیم بنیادین نظریهٔ فروید را در چارچوب سایر متون وی مورد واکاوی قرار می‌دهد. این برنامه تلاشی‌ است برای پیوند زبان، تفکر و روان؛ سفری به لایه‌های پنهان ذهن انسان. از علاقه‌مندان به زبان آلمانی، روان‌کاوی و فلسفه دعوت می‌شود ما را در این مسیر همراهی کنند.ماهیت حالات ناخودآگاه پرسش درباره اینکه آیا باید حالات پنهان و اثبات‌ناپذیر حیات روانی را به عنوان حالات روانی یا ذهنی ناخودآگاه در نظر گرفت یا نه، به یک «جدال لفظی» صرف تبدیل می‌شود. مهم‌تر آن است که بر آنچه از ماهیت این حالات می‌دانیم تمرکز شود. این حالات از نظر ویژگی‌های فیزیکی خود کاملاً غیرقابل‌دسترس هستند؛ هیچ تصور فیزیولوژیکی یا شیمیایی نمی‌تواند ماهیت آن‌ها را به ما منتقل کند. با این حال، این حالات ارتباط گسترده‌ای با فرآیندهای روانی آگاهانه دارند و می‌توان از طریق نوعی «کار ذهنی» آن‌ها را به حالات آگاهانه تبدیل یا با آن‌ها جایگزین کرد. می‌توان آن‌ها را با همان دسته‌بندی‌های اعمال آگاهانه (مانند تصورات، امیال، تصمیمات) توصیف کرد. برخی از این حالات پنهان تنها به دلیل فقدان آگاهی با حالات آگاهانه تفاوت دارند. بنابراین، باید آن‌ها را به عنوان موضوعاتی برای پژوهش روان‌شناختی، در ارتباطی تنگاتنگ با اعمال روانی آگاهانه در نظر گرفت.پروژه فروید و علوم اعصاب «پروژه روان‌شناسی علمی» فروید در سال ۱۸۹۵، که در آن تلاش کرد پدیده‌های روانی را به‌صورت عصبی توضیح دهد، یک اثر مهم به شمار می‌رود. اگرچه فروید بعدها از این نوع توضیح صرفاً عصبی فاصله گرفت، گفته می‌شود که علوم اعصاب مدرن ایده‌های اولیه او را احیا کرده و وجود ناخودآگاه را تأیید کرده‌اند. دانشمندانی مانند اریک کندل، نظریه‌های فروید را با یافته‌های علوم اعصاب پشتیبانی کرده‌اند.روانکاوی به مثابه علم یا هنر روانکاوی، به‌ویژه بر اساس معیارهای ابطال‌پذیری کارل پوپر، توسط برخی به‌عنوان یک شبه‌علم مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال، اشاره شده که خود روانکاوی هرگز ادعا نکرده است که علمی به معنای پوپری آن است، و نظریه‌پردازان علم بعدی نیز تعاریف متفاوتی از علم ارائه داده‌اند. برخی روانکاوی را بیشتر نوعی هنر می‌دانند تا علم. امکان انجام روانکاوی توسط یک هوش مصنوعی رد می‌شود، مگر آنکه خود آن هوش مصنوعی دارای «سرکوب» و «ناخودآگاه» باشد. در اینجا هوش مصنوعی به‌عنوان یک «جعبه سیاه» توصیف می‌شود. به گفته فروید، درک ناخودآگاه تنها از طریق آگاهی ما ممکن است، همان‌طور که دیگران را نیز تنها از طریق خودمان درک می‌کنیم.انواع ناخودآگاه میان «ناخودآگاه پنهان» (که می‌تواند آگاهانه شود، مانند به یاد آوردن یک شماره تلفن) و «ناخودآگاه فراروان‌شناختی» (metapsychological) تمایز قائل می‌شوند. نوع دوم اصولاً از دسترس مستقیم خارج است و...
まだレビューはありません