Er is iets fascinerends dat ik in mijn coachingpraktijk keer op keer zie gebeuren:

Hóge intelligentie, góede opleidingen, sterke competenties…

en toch blijven ontzettend veel professionals te lang hangen in banen die eigenlijk niet bij hen passen.

En dat gebeurt niet omdat ze niet durven.

Het gebeurt omdat er diepe psychologische mechanismen meespelen die we meestal niet herkennen.

Laat ik er een paar benoemen.

Eén: ons brein is gebouwd op zekerheid, niet op geluk.

De prefrontale cortex kiest liever voor voorspelbaarheid dan voor vervulling.

Het is evolutionair gezien veiliger om te blijven zitten waar je zit, zelfs als je er ongelukkig bent.

Twee: veel professionals handelen vanuit wat in ACT en schema-therapie aangeleerde loyaliteit heet.

Je voelt je verantwoordelijk voor je team, je manager, je organisatie.

Je denkt: Ik kan ze nu toch niet laten zitten?

Maar verantwoordelijkheidsgevoel kan óók een valkuil zijn.

En drie: we onderschatten structureel hoe belangrijk zingeving is.

Onderzoek van Gallup laat al jaren zien dat mensen niet weggaan door werkdruk, maar doordat ze geen aansluiting meer voelen met hun waarden.

En waarden zijn psychologisch gezien de motor van motivatie — niet salaris, niet functie, niet status.

Dus waarom blijven we toch?

Omdat we meer bang zijn om iets kwijt te raken

dan nieuwsgierig naar wat we kunnen winnen.

En daarom drie inzichten die je helpen om los te komen van een baan die jou niet langer dient.