Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξεκινούν τίποτα αν δεν είναι σίγουροι πως θα το κάνουν τέλεια. Άλλοι που διορθώνουν ξανά και ξανά το παραμικρό, ώσπου χάνουν τη χαρά της δημιουργίας. Και κάποιοι που μένουν ακίνητοι — όχι από τεμπελιά, αλλά από φόβο. Φόβο μήπως φανούν ατελείς.

Σε αυτό το επεισόδιο των Αληθειών, η Σουζάνα Παπαφάγου ανοίγει μια βαθιά συζήτηση για την ατελοφοβία, τον φόβο της ατέλειας και της ανεπάρκειας.

Μέσα από παραδείγματα θεραπευόμενων, ψυχαναλυτικές αναφορές και προσωπικό λόγο, αναδεικνύει πώς η ανάγκη για τελειότητα ριζώνει σε παιδικές εμπειρίες, σε γονεϊκά βλέμματα που δεν άντεξαν το λάθος, σε υπερεγώ που μαθαίνουν να τιμωρούν αντί να φροντίζουν.

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην επιθυμία για εξέλιξη και στην αδυσώπητη ανάγκη να τα κάνουμε όλα σωστά;

Τι συμβαίνει μέσα μας όταν το «αρκετά καλό» δεν είναι ποτέ αρκετό;

Πώς μπορούμε να μάθουμε να ζούμε με τις ρωγμές μας χωρίς να τις κρύβουμε;

Στο τέλος του επεισοδίου, μια άσκηση «μάσκα οξυγόνου» –«Η άδεια για ατέλεια»– μας προσκαλεί να σταθούμε απέναντι στον φόβο του λάθους με τρυφερότητα, να γράψουμε όσα δεν τολμήσαμε να ξεκινήσουμε και να πούμε δυνατά: «Δίνω στον εαυτό μου την άδεια να υπάρξει, ακόμη κι αν δεν είναι τέλειος».

Ένα επεισόδιο για την ελευθερία της ατέλειας, για την τρυφερότητα απέναντι στο ανθρώπινο, για τη βαθιά αλήθεια ότι δεν χρειάζεται να είμαστε άψογοι για να είμαστε αγαπητοί.

Στο 182o podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Επενδύστε στο word of mouth», συζητάμε για τη δύναμη της πιο παλιάς —αλλά και πιο αποτελεσματικής— μορφής διαφήμισης: της σύστασης από στόμα σε στόμα.

Γιατί να ψάχνετε τον επόμενο celebrity ambassador, όταν ο πιο ισχυρός πρεσβευτής της μάρκας σας μπορεί να είναι… ο ίδιος ο πελάτης σας;

Μαζί αναλύουμε:

• Πώς η ποιότητα και η εμπειρία γεννούν αυθόρμητες συστάσεις;
• Πώς να δημιουργήσετε εμπειρίες που αξίζει να μοιραστεί κάποιος;
• Ποιες πρακτικές ενεργοποιούν τους ευχαριστημένους πελάτες ώστε να σας διαδώσουν;
• Γιατί οι micro-influencers έχουν μεγαλύτερη αξία από όσο νομίζετε;
• Και πώς να μετατρέψετε ένα αρνητικό σχόλιο σε χρυσή ευκαιρία word of mouth.

Μια προσγειωμένη αλλά στρατηγική ματιά σε έναν ισχυρό μοχλό ανάπτυξης που δεν κοστίζει μια περιουσία — αλλά απαιτεί σχέδιο, φροντίδα και αυθεντικότητα.

Στις 21 Δεκεμβρίου 2015, ένα ήσυχο χωριό της Ελβετίας συγκλονίστηκε από μια φρικιαστική τετραπλή δολοφονία. Η Κάρλα Σάουερ-Φραϊμπουργκχάους, οι δύο γιοι της και η κοπέλα του μεγαλύτερου γιου της βρέθηκαν νεκροί μέσα στο σπίτι τους στο Ρούπερσβιλ, θύματα ενός προμελετημένου εγκλήματος. Ο δράστης, Τόμας Νικ, φοιτητής και προπονητής ποδοσφαίρου νέων, μπήκε στο σπίτι υποδυόμενος σχολικό ψυχολόγο, εκβίασε τη μητέρα και χρησιμοποίησε βία και σεξουαλική κακοποίηση για να διαπράξει τα φρικτά εγκλήματά του. Η αστυνομία τον εντόπισε πέντε μήνες αργότερα μέσω DNA, δακτυλικών αποτυπωμάτων και ηλεκτρονικών στοιχείων. Στη δίκη του το 2018 κρίθηκε ένοχος για φόνο, εκβιασμό, ομηρεία, σεξουαλική επίθεση, εμπρησμό και άλλες κατηγορίες, και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Συντελεστές
Έρευνα - Κείμενο: Μιμή Φιλιππίδη
Αφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου τους podcast, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη μιλούν για την έννοια της πολυτέλειας σήμερα, η οποία έχει μετατοπιστεί από τα υλικά αγαθά σε πιο προσωπικές και καθημερινές απολαύσεις. Η πολυτέλεια δεν είναι πλέον μόνο το ακριβό αυτοκίνητο ή η χλιδή, αλλά η δυνατότητα να έχεις χρόνο για τον εαυτό σου, η ηρεμία του μυαλού, η οικονομική ανεξαρτησία, η υγεία και η λειτουργικότητα του σώματος, ακόμη και απλές χαρές όπως ένα καλό γλυκό ή ένα άνετο ύφασμα. Η νέα πολυτέλεια συνδέεται με την ισορροπία ανάμεσα στις επιθυμίες μας και στις ανάγκες των άλλων, με την προσοχή στη στιγμή και τη συνειδητή συμμετοχή στη ζωή μας. Η πραγματική χλιδή είναι να ζεις χωρίς στρες, να απολαμβάνεις την καθημερινότητα και να εκτιμάς τα απλά, αλλά ουσιαστικά πράγματα που κάνουν τη ζωή πιο πλήρη και ευτυχισμένη.

Ένας νεαρός Γάλλος φτάνει στην Αμερική το 1831. Υποτίθεται ότι ταξιδεύει για να μελετήσει τις φυλακές στην πραγματικότητα, ψάχνει το μέλλον της δημοκρατίας. Ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ γυρίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες, μιλάει με δικαστές, αγρότες, εμπόρους, ιερείς. Και γράφει το πιο διορατικό βιβλίο για το πώς λειτουργεί μια κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων. Εκεί όπου όλοι είναι ίσοι, αλλά κανείς δεν είναι ίδιος.

Στο τέταρτο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας, περνάμε τον Ατλαντικό για να δούμε πώς η ελευθερία οργανώθηκε σε θεσμούς και γιατί, ακόμα και σήμερα, η Αμερική παραμένει το πιο επιτυχημένο πολιτικό πείραμα της νεωτερικότητας.

Συντελεστές
Αφήγηση: Επιστήμη Μπινάζη
Sound design: Δάφνη Γερογιάννη

Τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος; Να συμμετέχεις στη λήψη αποφάσεων, όπως οι αρχαίοι πολίτες των πόλεων-κρατών; Ή να έχεις τον δικό σου ιδιωτικό χώρο, όπου κανείς δεν μπορεί να σε ελέγχει;

Το 1819, ο Μπενζαμέν Κονστάν κάνει μια διάλεξη στο Παρίσι και αλλάζει για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε την ελευθερία. Ξεχωρίζει την πολιτική ελευθερία των αρχαίων από την προσωπική ελευθερία των νεωτέρων. Και θέτει το πιο σύγχρονο δίλημμα: μπορεί ο πολίτης να είναι ελεύθερος, αν το άτομο δεν είναι;

Στο τρίτο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας, επιστρέφουμε σε μια Ευρώπη που βγαίνει από τις επαναστάσεις και μπαίνει σε έναν νέο αιώνα ατομικότητας για να δούμε πώς η ελευθερία πέρασε από την πλατεία… στο σαλόνι.

Συντελεστές
Αφήγηση: Επιστήμη Μπινάζη
Sound design: Δάφνη Γερογιάννη

Ξυπνάτε ένα πρωί και κάτι δεν πάει καλά. Η καρδιά σας χτυπά πιο γρήγορα, το στήθος βαραίνει κι ένα αίσθημα ανησυχίας απλώνεται χωρίς προειδοποίηση. Δεν έχει συμβεί τίποτα. Κι όμως, το σώμα σας συμπεριφέρεται σαν να κινδυνεύει.

Στο επεισόδιο αυτό, η Σουζάνα Παπαφάγου, Κλινική Αναπτυξιακή Ψυχολόγος και Ψυχοθεραπεύτρια, εξηγεί με απλό αλλά επιστημονικά ακριβή τρόπο τι συμβαίνει όταν βιώνουμε άγχος χωρίς φανερό λόγο και γιατί το σώμα ενεργοποιεί συναγερμό ακόμη κι όταν όλα είναι καλά.

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο στρες και το άγχος και γιατί το ένα τελειώνει, ενώ το άλλο παραμένει; Πώς δημιουργούνται οι κρίσεις άγχους και πώς διαφέρουν από τις κρίσεις πανικού; Γιατί ο εγκέφαλος δεν ξεχωρίζει τον πραγματικό από τον φανταστικό κίνδυνο; Και πώς μπορούμε να επανεκπαιδεύσουμε το νευρικό μας σύστημα ώστε να μάθει ξανά την αίσθηση της ασφάλειας;

Η Αλήθεια #6 σάς προσκαλεί να δείτε το άγχος όχι σαν εχθρό, αλλά σαν μήνυμα ένα κάλεσμα του σώματος να το ακούσετε, όχι να το πολεμήσετε.

«Το σώμα δεν φοβάται το παρόν· φοβάται όσα δεν έχουν ειπωθεί ακόμη».